Eerste kennismaking met Spanje: wat is dat land... leeg...

Spanje is inderdaad heel wat goedkoper dan Frankrijk. Voor de prijs van één overnachting in Frankrijk krijg je in Spanje het ontbijt, een volledig middagmaal en drank erbij. En omdat mijn kleren gisteren nat geworden waren tijdens een plensbui, mag ik alles aan het waskoord van de bazin hangen. In afwachting besluit ik te blijven voor het middageten en begeleid ik Anatol naar het vorige dorp - Canfranc Estación, met zijn gigantisch treinstation - om wat boodschappen te doen. Anatol kent een voetpad, zodat we de grote weg kunnen vermijden. Zo'n drie kwartier trekken we door totale wildernis, die nu in de zon ligt te drogen na de nattigheid en het onweer van gisteren. Ik neem afscheid van Anatol die terugkeert naar Frankrijk via de Somportpas en ben precies op tijd terug voor het middageten.

Na de middag gaat mijn reis verder bergaf, richting Jaca, een klein stadje, niets bijzonders. Ik hou er geen halt maar neem de grote weg richting Pamplona. Die loopt doorheen een adembenemend, prachtig cuestalandschap: veel graanvelden, de hoge bergen op de achtergrond in het noorden, maar het voorgebergte nog aan alle kanten. Ik ben nog niet volledig uit de Pyreneeën. Toch stijgt noch daalt de weg spectaculair - behalve op de cuesta’s die - ontbost als ze zijn - hun aarde verliezen. Binnen afzienbare tijd zou dit een woestijn kunnen worden, maar hier en daar bemerk ik toch enige jonge aanplant van bossen en struiken.

Er is nauwelijks wind, maar omdat ik vrij snel kan doorrijden op de niet al te drukke weg koelt de zucht mij aangenaam af en kan de zon me niet volledig droogbranden. Anders vergaat het een Vlaams echtpaar die puffend uit hun auto stappen: “Een oven heeft er niet aan!” Lang leve de fiets.

Na de zoveelste (korte) beklimming doemt voor mij een vrij hoge afgeplatte heuvel op - ik schat hem zowat honderd meter hoger dan de omgeving. Bovenop dit plateau ligt een dorp - Berdún - en ik wil de klim wagen, zodat ik boven wat kan rusten en eten en... foto's maken. Want van hierboven - de klim kostte me zowat vijf minuutjes - is het landschap nog ongewoner: droog, dor, grijs. Over grote afstand lopen de kaarsrechte wegen naar de horizon, een riviertje kabbelt dunnetjes in haar nochtans brede bedding, wat bewijst hoezeer ze kan aanzwellen na hevige regen of wintersneeuw. Alleen de schaarse begroeiing verraadt dat we hier nog op aarde zijn en niet op een of andere levenloze planeet.

Alweer verder tot aan de camping van Sigues die aan het stuwmeer van Yesa ligt. Vlak bij de oever, en nog zo’n vijftig kilometer van Pamplona breng ik de nacht door in mijn tentje.