Hier loopt het water reeds naar de Middellandse Zee

De totnogtoe natste rit van Vesoul naar Gray, op de grens van Franche-Compté en Boergondië verloopt - buiten de regen - vlekkeloos. Ik ben nat tot op mijn bloot vel, maar de temperatuur is gelukkig hoog genoeg zodat ik geen kou vat. Vanaf de middag doet de zon haar best om door het wolkendek te breken, zonder veel succes: jammer.

Gray is een klein stadje, gelegen aan de Saône, in een licht heuvelende streek die sterk op ons Hageland lijkt, temeer omdat hier veel fruit wordt verbouwd; ik zie enkele boomgaarden, meestal hoogstam.

De mensen hier praten veel te snel: talloze malen moet ik hun vragen iets langzamer te spreken, maar het is allemaal aarde aan de dijk. Vreemden zijn ze hier niet zo gewoon, of... is het reeds het zuiderse, het mediterrane temperament dat hier begint te leven. Hoe dan ook: sinds een dag of twee stroomt het water naar de Middellandse Zee (via de Saône en de Rhône), naar het zuiden dus. Laat ik hopen dat er niet te veel water in de Saône terechtkomt; ik wil graag droog in Lourdes aankomen.