Rome had een zeer gunstige liggen en de gronden van de stad waren vruchtbaar. Dankzij het milde klimaat kon er dan ook op een succesvolle manier landbouw bedreven worden. De stad lag daarnaast nog dicht bij zee, zodat ook die nuttig kon worden ingezet voor de groei van de stad.

Rome lag echter net ver genoeg van de kust, om veilig te zijn voor invallen van op zee. Uit militair standpunt was het ook gunstig gelegen, aan de oostelijke oever van de Tiber.

De Tiber trad regelmatig buiten haar oevers, waardoor de gronden drassig en moerassig werden. Een logisch gevolg was dat ziektes zich weelderig konden verspreiden. Zeker malaria moet een echte plaag geweest zijn.

Het is dan ook geen geheim Rome vooral groeide op de heuvels in het gebied, zoals de Palatium, de Capitolium en de Aventinus. Wat verder gelegen van de Tiber lagen de Caelius, de Viminalis, de Esquilinus de Velia, en de Quirinalis. Nog twee heuvels, de Ianiculum en de Pincius werden pas laat tot de stad gerekend.

Rond 600 v. Chr. werden de gronden rondom de Palatinus en de Capitolium drooggelegd. De vrijgekomen ruimte werd gebruikt voor de bouw van het Forum Romanum.