| De Duitse schlager |
 |
in Nederland en België |
DIE REGENPFEIFER
Die Regenpfeifer, what's in a name?, deden samen met de Regento Stars, hun tango-intrede in de Benelux-hitparades met « Laila », waar ze bleven dansen en zingen van maart tot november 1960.
Eerst dacht ik, dat het om een of andere studiogroep ging, dwz. een façade voor Johnny Hoes, maar bij nader inzien bleek dat toch het geval niet te zijn. Hoewel Johnny in de meeste gevallen tekende voor zowel de melodie als de tekst en de stem van zanger Peter Lauch maar al te goed lijkt op die van Johnny, denk maar ander rollende rrr' s bij « Laila » bij vb., toch zijn die Regenpfeifer een groep in vlees en bloed geweest uit de omgeving van Bremen. Maar of we nu Peter' s stem horen op de plaat of die van Johnny Hoes, dat zou alleen hij ons kunnen vertellen, ware hij inmiddels niet overleden, net als Peter Lauch trouwens.
De groep bestond dus uit Otto Nagel, Siegfried Meyer, Peter Lauch, Hans Zeis en Manfred Wulfhorst, zoals we kunnen opmaken uit bovenstaande foto, die op de achterzijde van een van hun LP' s voorkomt. De hoezen van hun 45 t. platen waren ofwel met een cirkelvormige middenuitsparing, zonder foto dus, ofwel met een of andere pikante foto van uiteraard een dame …
In 1961 schalden ze opnieuw uit de verschillende jukeboxen met « Der rote Tango », op tekst en muziek van Johnny Hoes. In de Benelux geraakten ze ermee tot op de 17de plaats van de hitparade, waarin ze een maand verbleven. In de jukeboxen verbleven ze echter veel langer! In Duitsland nam ook Ralph Bendix het nummer op, in België zong Enny Denita het als « De rode tango ». Het nummer was echter te veel met die Regenpfeifer verbonden om succes te hebben in het Nederlands. Enny kon dus niets anders dan « Veel bittere tranen » blijven huilen (en zingen) ... Wie wel een graantje meepikten, waren Die Anker und Jenny, die met "Matrosen tango" een "propere" versie van "Der rote Tango" uitbrachten. Ook daar menen we bij Die Anker de stem van Johnny Hoes te ontwaren, maar nergens vinden wij daar bevestiging of ontkenning van....
In de Benelux verdwenen die Regenpfeifer niet uit de ether, want daarin waren ze wegens hun dubbelzinnige teksten nooit in terecht gekomen, maar ook uit de jukeboxen. In Duitsland zouden ze echter in 1964 geschiedenis schrijven, door op de 1ste plaats van de hitparade te parkeren en 18 weken in de charts te blijven met « Das kommt vom Rudern, dass kommt vom Segeln », waarbij rudern en segeln, geen roeien of zeilen betekent … Otto Nagel komponeerde de muziek, H. Christ schreef de tekst en Peter Lauch en die Regenpfeifer zongen. Hun titels en teksten werden er met de jaren echter niet subtieler op en vanaf 1965 raakte men het spoor van Peter Lauch en die Regenpfeifer bijster. Peter Lauch en zijn maats zijn wellicht reeds geruime tijd overleden.
Oh ja, « Das kommt vom Rudern, dass kommt vom Segeln », nooit van gehoord zult u zeggen? Maar ja, bij ons was het nochtans het een meezinger en een carnavalschlager. « Dat is het einde, dat doet de deur dicht », zo klonk het in het Nederlands, was in 1965 immers een hit in de versie van Tony Bass (°12/3/1934 -+11/10/2005). Van hem brulden we in onze studentenjaren later ook « Ik ben met jou niet getrouwd » (1968) en « Gina Lollobrigida » (1969) mee. « Mooi was die tijd » …, maar we dwalen af!