Santiago… ik zou verdomme nog goesting krijgen ook…

Onder een afwisselend heldere of dreigende hemel ontmoet ik even vóór het dorpje Saint-Germain een Fransman, te voet vanuit Vézelay naar Santiago. Roger is afkomstig vanuit de streek rond Nantes en maakt zijn eerste tocht. Te voet vergezel ik hem tot in het centrum van het dorp. Daar heeft hij een hotelkamer gereserveerd, en aangezien we elkaar één en ander te vertellen hebben lijkt het me een goed idee zijn voornemen te volgen. Bovendien heb ik de laatste dagen zeer sober geleefd, de harde leefregel van 2001 indachtig.

Maar dan blijkt dat hotel zes kilometer verder te liggen. Gelukkig voor ons beiden in de juiste richting. Mijn improvisatietalent komt van pas: Roger telefoneert en vraagt of men hem met de auto kan komen halen. Voor mij, fietser, is zes kilometer een peulschil. We komen ongeveer tegelijk aan het hotel aan.

Een gezellige babbel, ik krabbel gauw een groet op een zichtkaartje en geef het mee aan Roger. Hij belooft me dit kaartje af te leveren aan mijn vriend Udo, gastheer van dé legendarische refuge van Sambol op de Camino Frances.