De macht van de liefde

De klim uit het dal van de Miño, vanuit Ourense, het loopt allemaal vrij vlot. Bijna boven ontmoet ik een maar al te vriendelijke volksvrouw, die ik zeker een kaartje stuur vanuit Compostela. De appel die ze me bijna dwong op te eten, nee, die was niet vergiftigd. Of hoe je als pelgrim op handen wordt gedragen, hier op de Ruta de la Plata misschien nog meer dan op de Camino Frances.

Ja, ik wil zo vlug mogelijk in Santiago zijn, want vader en moeder wachten, even ongeduldig als ikzelf. Hoe mooi dit Galicië ook is, hoe vriendelijk zijn bewoners, voor mij telt slechts één zaak: cito presto in mijn ouders’ armen vliegen.

Vliegen! Dat is het woord dat het best omschrijft op welke wijze fietser en fiets de honderdentien kilometer tussen Ourense en Santiago afleggen. De liefde waarmee mensen mekaar kunnen bezielen – in dit geval de liefde tussen ouders en zoon – die liefde is een macht die niet te onderschatten valt. Hoe sterk kan een mens zich voelen, wanneer hij zich geliefd weet! Hoe licht loopt die tweewieler nu! Hoe weinig weegt die bagage! Hoe snel draaien die wielen!

Om halfzes, in een zuinig zonnetje, aankomst op het rustige Praza do Obradoiro…