HET LIED DER VLAAMSE ZONEN
Dardenne, Goetschalckx en Co leggen de boeken neer
van Bruno De Vuyst

Raamtheater op't Zuid (seiz. 2005)
't Klein Raamtheater
en reisvoorstellingen

Hugo Calens, een Vlaamse selfmade man, die door hard werken hogerop geraakt wordt geconfronteerd met de harde maatschappelijke werkelijkheid.
Want is Vlaanderen niet achterdochtig, jaloers, zelfs rancuneus, benepen in zijn valse schaamte, achter de hand smalend over wie vooruit gaat, geduldig wachtend op de val en zelf niet tot een begin van gezond chauvinisme in staat? Dit land houdt van zijn helden, als ze maar niet van deze tijd zijn. Anciënniteit wordt beloond, niet innovatie. Lintjes worden gegeven omwille van vele jaren van niet ontdekte misdrijvigheid, of gewoon omdat men zo lang op een stoel heeft gezeten dat het opmerkelijk wordt.
En in dat decor, ergens tussen Rubens en Raveel, loopt Hugo Calens, een man die beter verdient maar enkel krijgt waar hij recht op heeft, niets dus.
Maar omdat het Vlaanderen is, wordt het verhaal verteld op zijn Vlaams, met een begin van hilariteit dat in stil snikken overgaat. De monoloog is gebaseerd op de gelijknamige novelle van Bruno De Vuyst, geregisseerd door Walter Tillemans en gespeeld door Carry Goossens.

Deze monoloog schetst de sfeer in Vlaanderland, ergens halverwege de vorige eeuw. Het bedrijfsleven van de kleine ondernemer werd gedomineerd door een kruideniersmentaliteit die leugenachtig staande hield dat zakendoen altijd op deze manier gebeurde, en vooral dat dit ook zo zou blijven. Een verstarde wereld waarin weinig of niets veranderde. Stel je nu maar eens voor dat je je hele kantoorleven aan hetzelfde antieke houten bureau slijt!
Het klassenverschil tussen de patron en zijn personeel viel samen met een taalverschil. De Franstalige burgerij sprak een houtig pseudo-Frans en had haar eigen Frans-Vlaamse kranten zoals La Flandre Libérale, of La Métropole. Mijnheer moest behoorlijk Vlaams kunnen om met zijn klanten en personeel te kunnen spreken, maar Madame gebruikte vaak een schabouwelijk plat Vlaams om met haar keukenmeid te praten.
De misstappen van de enfants terribles van die wereldvreemde bourgeoisie werd netjes toegedekt . Maar aan de andere kant was het voor een gewone Vlaamse jongen heel moeilijk om op te klimmen op de sociale ladder. het snelst ging het misschien nog door te trouwen met een minder geslaagde vrouwelijk exemplaar van de hoger stand, zoals Hugo Calens in dit stuk doet.

Regie: Walter Tillemans
Regie-assistente: Lieve Maerschalck
Decor: Marc Cnops
Toneelmeester: Rob Karreman
Met: Carry Goossens

Abonnees kunnen deze voorstelling aan abonnementsprijs (10 Euro) komen bekijken

Seizoen 2004 -2005 op't Zuid - speelperiode: van 16 tot 26 maart 2005; wo - za, 20u; op donderdag 17 maart om 13u30

Seizoen 2003-2004 speelperiode: van 5 december 2003 tot 17 januari 2004; in principe wo - za, 20u; op donderdagen 8/01/04 en 15/01/04 ook om 13u30