 In
de Channel 4 reeks ‘Empire’s
Children’ ging Diana
Rigg terug naar haar kindertijd in India. De episode werd
uitgezonden op 2 juli 2007.
Diana's vader, Louis Rigg, werd geboren in Doncaster in 1903. Zijn
vader werkte voor de spoorwegen. Diana’s grootvader langs
moeder
zijde was de manager van de herenafdeling in een grootwarenhuis. Diana
denkt dat om deze reden haar moeders familie neerkeek op deze van haar
vader. Louis ging naar een technische school in Doncaster en op 15
jarige leeftijd gaat hij op leercontract bij de locale spoorweg wat hem
uiteindelijk een stage opleverde bij de ‘Great Northern
Railway’ in 1921. Vóór 1920 waren er
122
verschillende spoorwegmaatschappijen in Groot-Brittannië, maar
rond deze tijd werden de spoorwegen door de Britse regering
gereorganiseerd zodat er slechts 4 bedrijven overbleven. De
rationalisatie veroorzaakte een verlies aan jobs net op het moment dat
Louis zijn leerstage beëindigde.
Op zoek naar werk, reageerde Diana’s vader op een advertentie
in
‘The Times’ voor ongetrouwde mannen van 25 met een
degelijke opleiding om te gaan werken aan de spoorwegen in Rajasthan.
In 1925, op 22 jarige leeftijd, verliet Louis Rigg Engeland om te gaan
werken als een spoorwegingenieur te Bikaner in India.
 Bij
zijn aankomst in Bikaner deelde hij in het begin een bungalow met een
andere Engelse vrijgezel. Veel van de nieuw aangekomen
‘sahibs’ ontwikkelden een arrogante ondemocratische
houding
ten opzichte van hun Indische werknemers. In contrast,
één van de eerste dingen die Louis deed was het
aanleren
van Hindi. In tegenstelling tot de meeste van zijn landgenoten zou hij
niet werken voor een blanke. In 1920 heerste Groot-Brittannië
over
2/3 van India, de rest werd geregeerd door Indische royalty: de
Maharadja’s. Bikaner was één van de
meest
invloedrijkste staten in Rajasthan. Louis baas was de opmerkelijke
Maharadja Ganga Singh, hij was de enige niet blanke in het
‘British Imperial War Cabinet’ gedurende de Eerste
Wereldoorlog en hij was aanwezig bij de ondertekening van de verdragen
van Versailles. Later was hij verantwoordelijk voor de modernisering
van Rajasthan door onder meer spoorwegen en kanalen aan te leggen en
het inrichten van gratis onderwijs voor iedereen.
In 1929, 4 jaar na zijn aankomst in Bikaner, kreeg Louis een verlof van
zes maanden toegewezen. Zijn eerste doel op dat moment was het vinden
van een vrouw. Britten en Indiërs leefden toen strikt
gescheiden
en interraciale huwelijken werden sterk ontmoedigd, een vrouw vinden
betekende dus teruggaan naar Engeland. De heen en weer reis duurde 12
weken zodat er slechts 3 maanden overbleven om een bruid te zoeken in
Doncaster. Het was in een locale tennisclub dat Louis zijn toekomstige
vrouw, Beryl Halliwell, ontmoette. Beryl was toen 21 jaar en had nog
nooit een voet buiten Engeland gezet. Het paar verloofde zich in 1929
maar het duurde 2 jaar voordat Louis zijn toekomstige kon overtuigen om
de zes weken durende trip naar India te maken. Wanneer ze uiteindelijk
aankwam trouwden ze en trokken ze in hun nieuwe woonst in Bikaner.
Het huis waar Diana’s ouders woonden is nu vervallen, maar
wanneer Diana het huis bezocht kon ze zien waar de veranda was,
uitkijkend op de mooie tuin. Ze herinnerde zich dat ze vele uren
doorbrachten in de veranda aangezien zij en haar broer niet voorbij de
tuinmuur mochten.
 Alhoewel
Beryl een veel luxueuzer leven leidde dan ze ooit voor mogelijk hield
in Doncaster was haar nieuw leven in India ook overweldigend en deels
angstaanjagend. Als een kersverse bruid stond ze voortdurend in het
middelpunt van de belangstelling en frequenteerde ze exotische sociale
middens. Ze werd samen met Louis meermaals uitgenodigd op het paleis
van de Maharadja en zat er aan tafel met Indische prinsessen en
hooggeplaatste functionarissen van het Britse rijk. Als nieuwe bruid
werd ze bovendien aan tafel geleid door de Maharadja zelf.
In 1934, ongeveer een jaar na haar aankomst in Bikaner, werd Hugh,
Diana’s broer, geboren. Diana zou vier jaar later in 1938
geboren
worden. De kinderen groeiden op in India, Hugh was 11 jaar en Diana 7
wanneer ze terugkeerden naar Engeland. Alhoewel Diana haar kindertijd
als vaag omschrijft, herinnert ze zich levendig de geuren, beelden en
geluiden van India.
Louis had zich al eerder onderscheidden van de andere
‘sahibs’ door Hindi aan te leren, Diana ontdekte
dat hij
zich ook onderscheidde door een respectvolle houding ten aanzien van
zijn Indische collega’s. Louis was graag gezien, in 1943
organiseerden de bedienden en de arbeiders een afscheidsfeest, ze
schreven zelfs een gedicht voor hem.
 In
1943 kreeg Louis een job aangeboden aan de Jodhpur Spoorweg, hij werd
er op 40 jarige leeftijd hoofdingenieur mechaniek. Zijn nieuwe baas was
de Maharadja van Jodhpur, één van rijkste mannen
in
India. In het spoorwegsysteem waren toen drie departementen: het
departement transport dat instond voor de bediening van het systeem,
het technisch departement dat zorgde voor de sporen en het mechanisch
departement verantwoordelijk voor het rollend materieel. Als hoofd van
het mechanisch departement was Louis verantwoordelijk voor 3000
werknemers en 100 locomotieven. Het was een enorme job en zijn aandeel
in de ontwikkeling van Jodhpur spoorweg is dan ook niet te
onderschatten.
De vraag voor zelfbestuur in India was groeiende sinds de Eerste
Wereldoorlog. In 1942 werd Mahatma Gandhi opgesloten wegens zijn
aandeel in ‘Quit India’ campagne. In 1945 werd hij
vrijgelaten onder toenemende druk voor onafhankelijkheid. Alhoewel de
‘Quit India’ campagne grotendeels geweldloos  was,
werd ze onderdrukt door het Britse leger wat resulteerde in
geïsoleerde aanvallen op Britse ondernemingen. Diana herinnert
zich te toenemende onveiligheid in het land. Niemand wist van te voren
wat er zou gebeuren. Heel wat kolonisten stuurden hun vrouw en kinderen
naar huis. Diana en haar broer werden naar een kostschool in Engeland
gestuurd. Beryl keerde terug naar India eens de kinderen veilig waren.
In 1947, na jaren van campagne voeren, verkreeg India uiteindelijk zijn
onafhankelijkheid. Veel Britse kolonialen, zo ook de Rigg’s,
geloofden dat ze geen toekomst zouden hebben in een onafhankelijk
India. In 1947 nam Beryl afscheid van India, Louis bleef
één jaar langer om zijn contract na te leven. Het
koppel
organiseerde in hun huis een feest voor hun vrienden.
In 1948, na 20 jaar in India en op 45 jarige leeftijd, keerde Louis
Rigg naar Engeland terug. Hij zou het moeilijk hebben om een nieuw
leven te starten in het Engeland van na de Tweede Wereldoorlog. Zijn
vaderland was veranderd en werd geteisterd door rantsoenering en
werkloosheid. Na lang zoeken vond Louis werk in een leerlooi
machinebedrijf in Leeds. Ondanks het gebrek aan geld werden Diana en
Hugh naar private kostscholen gestuurd. Oorspronkelijk zou Diana naar
een middelbare school gestuurd worden maar door haar onregelmatige
studie in India slaagde ze niet voor het toelatingsexamen. Haar ouders
schreven haar bijgevolg in in de ‘Fulneck Girls'
School’.
Het strenge regime van de school roept geen blije herinneringen op bij
Diana. Het was echter door de aanmoediging van een leraar Engels aan
Fulneck dat Diana haar mogelijkheden voor drama ontdekte.
Beschikbaarheid
Niet
beschikbaar.
Screengrabs
© Wall to Wall / Channel 4
|
|
 EXTERNE
LINKS |
|
 Credits |
Commissioning
Editor: Adam Gee
Project
Manager:
Susan Millard
Executive
Producer:Andrew
Chitty
Creative
Director:Davie
McGirr
Project
Manager:Paul
McCormick
Producer:Rebekka
Campbell
Assistant
Producer:Samala
Wagstaff
Technical
Lead:Trent
Williams
Developer:Tasha
Zawawi
Design
Lead:Andres
Rojas
Designers:
Heidi Spets
Mandy Robinson
Michelle Lai
Researchers:
Helen Lightbody
Jasbir Saund
Anna Humphries
Sophie Busch
Cornelia Retief
|
|
Sample clip part 1 |
Sample clip part 2 |
Sample clip part 3 |
|
