Van in Herrerias, dat op 680 meter ligt, begint het te klimmen. We moeten naar 1300 meter.
De weg wordt een echte veldweg met losliggende stenen en het is zweten geblazen in deze hitte en met een groot stijgingspercentage.
Onderweg komen we in de regio Galicia, provincie Lugo. Dit wordt aangeduid door een grote steen met erop vermeld nog 153 km.
Vanaf nu zal er elke 500 meter een steen met km vermelding staan.
Het uitzicht op de omgeving wordt steeds indrukwekkender.
Dit wordt een genoegdoende beklimming. Op de foto : Adam.
O Cebreiro, een klein gezellig dorpje op de top, met een
mooi zicht naar wat komen gaat en wat voorbij is, echt prachtig en onder een
blakende zon.
In Galicië wordt Galeco gesproken, een taal verwant met
het Portugees. De mensen hier zijn van Keltische oorsprong, wat men o.a. ziet in
de motieven en hoort aan hun muziek.
De refugio mag er zijn.
John, Adam en het Braziliaanse meisje met een moeilijke Griekse naam
maken reeds plannen hoe hun volgende etappes er gaan uitzien, en of we al dan
niet verder gaan naar de Finisterre. Ik weet nog niet goed of
ik hen volgen zal.
Luis had vandaag een moeilijke dag, hij komt veel later na ons toe en
stort zich onmiddellijk op zijn bed.
Wat mijn scheenbeen betreft :
niks gevoeld vandaag.
´s Avonds blijf ik staren naar een rode,
ondergaande zon tussen de bergtoppen. Mooi.
Morgen naar
Triacastela.