Verder door smalle wegen, langs boerendorpen waar koevlaaien weelderig over de straten verspreid liggen.
De Camino gaat op en neer, en bij de volgende bar, na een klim, heb ik een iets wat langere rustpauze.
En wie komt daar de berg opgewandeld...good old John.
Hij zegt als allerlaatste de refugio verlaten te hebben en inderdaad, na een tijdje zien we pelgrims voorbij wandelen die ons vertellen dat ze in La Faba, een plaatsje voor O Cebreiro, in de refugio waren.
We vertrekken samen richting Triacastela.
Eigenlijk slenteren we meer dan we wandelen.
Iets voor 13u komen we aan, en voor de 1ste maal zien we een lange wachtende rij
pelgrims voor de ingang van een te kleine refugio voor ons allen.
Dit
belooft niks goed. De refugio opent om 13u. We plaatsen ons achteraan de rij en
schuiven langzaam op richting ingang.
Nog een 10tal te gaan en iemand
roept completo. Al diegenen die geen plaats in deze refugio krijgen haasten zich
naar de privé-refugio, iets verder in het dorp.
John en ik besluiten eerst
een bocadillo con tortillas te gaan eten en dan ons geluk te proberen in de
privé-refugio of misschien 8 km verder in Samos, waar er een klooster-refugio is.
Misschien wordt dit
wel onze 1ste nacht onder de sterren. Ik denk echter dat de monniken ons wel
zullen binnen laten, zelfs al zijn er geen bedden meer beschikbaar.
We verzinnen al wilde avonturen en dopen onszelf om tot Los Dos Peregrinos Real.
2 Braziliaanse meisjes komen ons uitwuiven en we bluffen tegen ieder die het
horen wil van "volg de 2 echte pelgrims in 1 rit naar Santiago".
800
meter verder is er de privé-refugio en is er ook nog plaats. Los Dos Peregrinos
Real zijn rap uitgezongen.
Ik hou me de namiddag in de schaduw, want
het is terug heel warm geworden. Rond 18u begeef ik me naar de Santiago-kerk.
Een half uurtje later slenter ik wat rond in de straten en plots zie ik oude
bekenden op me afkomen : Andrew en Vivian, ik kan mijn ogen niet geloven.
John en ik hadden het vandaag nog over al onze oude bekenden en het
feit dat we hen waarschijnlijk nooit meer zullen zien, en hier zijn er 2 van.
Drew en Vivian hadden enkele lange wandeldagen na León. We spreken af
om 20u ergens iets te gaan eten. Het is 9 dagen geleden dat we elkaar gezien
hebben.
Morgen waarschijnlijk terug refugios die compleet
zullen zijn, want veel Spanjaarden beginnen her en der hun 1ste dag en het
aantal bedden in de Galicische refugios is eerder beperkt.