Bijna vergeten

Alle dagen, echt waar, stond het a.h.w. in mijn doen en laten geprogrammeerd iets in dit dagboek te schrijven. Dat varieerde van een paar regels in de stijl van “niets te melden, enkel de datum bijhouden” (zoals op 7 mei) tot het epistel te Siena, op 2 juli.

Mijn zus verdiepte zich vanavond zodanig in de lectuur van dit reisverslag dat ik onmogelijk een paar aantekeningen kon maken. De inspiratie ontbrak me trouwens.

Maar toen ik rond vier uur ’s nachts even opstond voor een plasje, nam ik de gelegenheid te baat, kwestie geen schuldgevoelens tegenover jullie te kweken. Dit stukje dateert dus eigenlijk niet van vrijdag, maar van zaterdag. En nu weer onder de wol. Slaap lekker!