Water is belangrijk

Om halfzeven ontwaakt, wegens de regen die tegen de ruiten tikt. De zwaarbewolkte lucht belooft niet veel goeds. Toch ben ik maar al te dankbaar voor de mooie dagen die me zomaar cadeau werden gedaan. Pierre nodigt me uit voor de koffie, ditmaal bij hem thuis. Rond tienen nemen we afscheid; naar gewoonte hou ik het zo kort mogelijk. En dan… de gietende regen in!

Ten noorden van Blain ligt een groot woud, waar dappere wandelaars zich niet laten afschrikken door de nattigheid. Even schuilen in een overvolle schuilhut om de wegenkaarten te herschikken. Verbazend hoeveel mensen er zonder paraplu of regenkledij vertrokken zijn. Met open mond kijken ze deze fietser na, die na een paar minuten verder rijdt, terwijl de hemelsluizen helemaal opengaan.

Na de middag klaart het niet op, maar blijven de buien tenminste achterwege. ’s Avonds arriveer ik, na zo’n vijfentachtig kilometer, in een klein dorp: een overdekte bushalte, toiletten, vuilnisbak… maar nergens een kraan met drinkwater. De bewoners reageren nogal verbaasd wanneer ik besluit elders te overnachten. Beseffen zij dan niet hoe belangrijk water is? Verfrissen, drinken, koken en afwassen.