“Hij zit in bad”

Vlakke rit door het deltagebied van de Guadalquivir, onder een eerder grijze hemel. Af en toe een verfrissende regenbui, niet te warm, wind in de rug. Niet doodmoe ben ik, wanneer ik na precies honderd kilometer Sevilla binnenrij om er mijn intrek te nemen in de grote jeugdherberg.

Daar doe ik een poging mijn beste vriend te bellen. Vrouwlief neemt op, want eens te meer zit hij in bad. Dat heeft hij mij meermaals gelapt, ook al in 1996. En ik wéét dat het niet gelogen is. Als ik bel zit hij écht in bad.