68 kilometer op een mankend voorwiel

Al zo’n vijfendertig kilometer onderweg met een zwaar gehavende voorvelg en zonder voorrem. Zonder recht te staan voor de kleine klimmetjes om de voortrein niet onnodig te belasten. Godzijdank ben ik de bergen uit; het landschap heuvelt.

Nog zo’n vijfendertig kilometer en ik ben te Marseille, waar ik het thuisfront op de hoogte zal brengen van mijn belevenissen. Ongetwijfeld zal een evaluatie volgen van deze eerste grote etappe.

Het verkeer in de voorsteden van de Metropool van de Provence verloopt – alle omstandigheden in acht genomen – vrij rustig. Het is terrasjesweer, en veel mensen zijn de stad uit. Want hoe dichter tegen het centrum, hoe minder auto’s, hoe meer voetgangers. Nauwelijks fietsers, en vele neergelaten rolluiken voor de winkeletalages. Nergens een fietsenmaker te bespeuren.

Een uur lang zoek ik in de binnenstad naar een goedkoop, niet al te vuil hotel. Na een tiental pogingen – telkens fiets op slot – lukt het. De baas is sympathiek, de prijs redelijk en de kamer noch vuil, noch proper. Onder het bed ligt geen stof en ook geen muizenkeutels, maar de kleerkast durf ik niet te gebruiken wegens te bouwvallig.

In de buurt een postkantoor, een wasserij en de dienst voor toerisme. Een Spaanse hotelgast van Frans-Vlaams origine kent enkele fietsenmakers in de buurt, waarheen hij me morgen wel wil vergezellen.

Vind ik morgen een geschikt voorwiel, dan zit ik morgenavond op de boot naar Bastia en begint de tweede etappe van mijn reis: de eilanden. Toch past hier een korte evaluatie van de eerste dertienhonderd kilometer. De koude, de nattigheid zijn vergeten. De bergen waren vrij zwaar, maar morgen stuur ik het overbodige per post naar huis. En die paar kilo’s, dat scheelt een heel stuk. Het moreel is ondanks de dreigende panne goed, maar ik kan me maar moeilijk van de indruk ontdoen dat het mooiste nog moet komen. Of zou het waar zijn dat je eerste reis altijd de mooiste blijft…

Ik trek het me nu niet aan, geniet van de stadsdrukte, neem het ervan na al die sobere dagen. En hiermee sluit ik vandaag af, want mijn bouillabaisse wordt juist geserveerd.