Eerste dag in korte broek

Onder een stralende zon, gezeten op een klein strandje van een meer, vlakbij de jeugdherberg van Vesoul kijk ik terug op een mooie, rustige dag die nochtans met een klein incident begonnen is. De baas van de jeugdherberg in Belfort gaf me gisterenavond mijn lidkaart niet terug en was mij deze morgen, Hemelvaartsdag en dus sluitingsdag, bijna vergeten. Pas tegen halftien kon ik vertrekken, en toen moest ik nog eerst wat brood kopen om toch iets ontbeten te hebben.

Maar genoeg gezeurd: in de loop van de dag is de zon - eindelijk - doorgebroken en rond 14 uur is het zo warm dat ik de warme training uittrek en in korte zomerkledij verder fiets, en dit voor het eerst sinds mijn vertrek uit Waanrode. Voor mij kan de dag dus niet meer stuk, en blijkbaar ook niet voor de vele dagjesmensen hier, die gelukkig niet in groten getale gekomen zijn, zoals dat in ons eigen land wél de gewoonte is.

Tijdens de reis heb ik nogal wat foto's genomen van dit deel van de Franche-Compté, dat dicht tegen Boergondië ligt. Het landschap heeft vrij veel gemeen met ons Hageland: de heuvels zijn wel hoger, maar de kleur die hier alles beheerst is het groen: in de wouden op de heuvelruggen en in de weiden met duizenden gele bloemen, kortom: ik voel me hier wel thuis.