We keken er echt naar uit om voor de tweede keer Palenque, gelegen in Chiapas, te bezoeken. De site had ons bij ons eerste bezoek al een onvergetelijke indruk achtergelaten, al gutste de regen toen twee dagen lang in bakken uit de hemel.

Palenque was een van de eerste steden die herontdekt werd nadat ze eeuwenlang verlaten was geweest als gevolg van het verval dat in de 9de eeuw na Christus begon. In 1746 werd padre Solis, een Spaanse priester, door zijn bisschop op verkenningstocht naar Santo Domingo de Palenque gestuurd. De priester was diep onder de indruk van wat hij vond: oude resten die gedeeltelijk door de dichte vegetatie overwoekerd waren. Hij was de eerste die het bestaan van de ruïnes meldde bij de koloniale autoriteiten.

Vanaf dat moment werd de mysterieuze stad bezocht door talloze reizigers en wetenschappers die het maar niet eens konden worden tot welke cultuur de stad behoord had. Veel van die bezoekers hebben schetsen gemaakt van de monumenten en de plattegrond. Met name graaf Waldeck moet in dit verband genoemd worden: hij had besloten de Mexicaanse oudheden intensief te bestuderen en begon zijn werk in Palenque in 1825.

Meer dan anderhalf jaar was hij bezig met het opgraven, bestuderen en tekenen van de monumenten. Waldecks nauwkeurig werk heeft enkele interessante lithografieën opgeleverd die echter een subjectieve interpretatie van de bouwwerken en de archeologische vondsten tonen. Net als veel andere wetenschappers uit die tijd kon de graaf zich niet voorstellen dat er zo lang geleden een beschaving had bestaan die zo verschilde van de klassieke wereld.