De Duitse schlager		in Nederland en België

ELVIS PRESLEY

°8.1.1935 - +16.8.1977
Ik heb noch de ambitie, noch de pretentie om over de in Tupelo geboren en op zijn domein Graceland, in Memphis, Tennessee gestorven en begraven «King of Rock and Roll» een zgn. «nieuwe» site of biografie te schrijven, daarvoor bestaan er voldoende boeken en websites. Deze website gaat over de «Duitse schlager» en bijgevolg over in het Duits gezongen liedjes van onze King. Bij mijn weten zijn het er maar 2, nl. «Wooden heart (Muss I denn)» en de b-zijde ervan «G' schichten aus dem Wienerwald». Ze komen beide uit de film «G.I. Blues», in het Duits «Kaffee Europa» uit 1960.
Elvis kwam op 1 oktober 1958 met het troepentransport «General G.M. Randall» in Bremerhaven aan. Van daaruit reed hij met de trein naar het 32ste tankbataljon, in de kazerne van Friedberg, een deelgemeente van Bad Nauheim, nabij Frankfurt (am Main).Van daaruit belandde hij in het 32ste tankbataljon, in de kazerne van Friedberg, een deelgemeente van Bad Nauheim, nabij Frankfurt (am Main). Deze kazerne was oorspronkelijk een Duitse kazerne, die na de «overname» door de Amerikanen tot «Ray Barracks» omgedoopt werd. Zijn verblijf in de kazerne was maar van korte duur, want hij verhuisde al vlug naar het inmiddels verdwenen poepsjieke Parkhotel en kort daarna naar het Hotel Grunewald,Terrassenstr. 10, D-61231 Bad Nauheim,waar hij met zijn vader Vernon, zijn grootmoeder en zijn lijfwachten verbleef. Elvis sliep in kamer nr. 10. Zijn moeder Gladys was immers kort voor zijn militaire diensttijd overleden aan een hartaanval. Maar ook zijn hotelverblijf duurde niet lang, want de familie Presley huurde een huis in de Goethestrasse.nr. 14. In die periode leerde Elvis, de toen 14-jarige Priscilla Beaulieu kennen, stiefdochter van een Amerikaans beroepsmilitair. In het «Haus der Geschichte» in Bonn werd aan deze periode van 21 november 2004 tot 27 februari 2005 een tentoonstelling gewijd: «Elvis in Deutschland». Op de tentoonstelling konden we ook zien, dat Elvis het Duitse deel van «Wooden heart» fonetisch ingezongen had. De fonetisch stekst stond handgeschreven onder de getijpte Duitse tekst, die de originele was uit het Schwabische volks-, kinderliedje, in 1827 opgetekend door Friedrich Silcher. Elvis zingt het in de film «G.I. Blues» terwijl hij poppenkast speelt, tijdens het bezoek aan een kleuter-school. Zijn tegenspeelster is Juliet Prowse. Als auteurs van «Wooden heart» worden Wise--Weisman-Twomey en Kaemfert vermeld. Kaemfert verwijst, naar Bert Kaempfert, de overleden Duitse orkestleider, Wise naar Robert Wise, verantwoordelijk voor de muziek van de Amerikaanse versie van de Familie Trapp, nl. «The sound of Music», waarin het nummer ook voorkomt. In 1953 zong Chris Howland al het nummer in een gelijkaardige versie, maar dan volledig in het Duits.
De b-zijde «G' schichten aus dem Wienerwald» was de rockversie van de bekende wals van Johan Strauss, jr ons allen bekend in de versie van de Wiener Philharmoniker, met intro op citer door Anton Karas, de man van het welbekende deuntje uit de film «De derde man» van Carol Reed, met Orson Welles en Joseph Cotten uit 1950. Ook de onvermijdelijke André Rieu zette het op een van zijn cd's.
«G.I. Blues» een romantische verfilming van Elvis' diensttijd kwam eind 1960 uit inde USA en begin 1961 in de Benelux. «Wooden heart» werd bij ons zijn grootste hit. Hij stond er weken lang mee nr. 1 en maanden lang in de hitparade.
In de zomer van 2003 gaf Helmut Lotti zijn concert «A tribute to the King» in de Friedbergkazerne van Bad Nauheim. Het gaf aanleiding tot een grote volkstoeloop en dito verkeersopstopping, die men er zich jaren lang zal blijven herinneren …
De kazerne werd in 2007 verlaten door het Amerikaans leger. In 2016 waren er plannen om in een deel ervan vluchtelingen onder te brengen. De kazerne in de tijd, dat Elis er verbleef:

Boven: De eerste foto werd genomen in Bonn, op de tentoonstelling "Elvis in Deutschland", de tweede is zijn standbeeld bij Hotel Grunewald in Bad Nauheim.

Boven: Hotel Grunewald