VALENTIN'S ONZIN
van Karl Valentin

't Klein Raamtheater

Zo beschrijft Karl Valentin zijn moeizame begin: "Falk & Fey, meubeltransportbedrijf te Au, een voorstad van München, daar aanschouwde ik, Valentin Ludwig Fey, op 4 juni 1882, het eerste levenslicht. Op mijn vierde ging ik naar de kleuterschool en op mijn zesde werd ik tegen mijn zin de lagere school ingedreven. Het werd een zevenjarige tuchthuisstraf. Vervolgens ging ik in de leer bij de meubelmakers waar ik schaafde, zaagde, lijmde en timmerde tot ik gezel werd. Nadat ik bij verschillende meubelmakers gastoptredens had verzorgd, ontvreemdde ik bij mijn laatste baas een spijker, sloeg die in een wilg en hing er voor eeuwig mijn gouden toekomst als meubelmaker aan op.

Ik bouwde zelf een groot orkestrion met zo'n twintig verschillende muziekinstrumenten die bijna allemaal tegelijk te bespelen waren. Met dit apparaat trok ik langs verschillende Duitse steden, maar oogstte er alles behalve lauweren...

Nadien verdiende ik mijn brood met citerspelen, en trok iedere zondag met een toneelgezelschap de provincie in. Op een voorstelling van volkszangers vertelde ik, spelend op een trekharmonica, een verhaal over een aquarium en had met deze originele voordracht een onvermoed succes. Aan mijn financiële nood kwam zo een einde, ik kreeg contract na contract en in 1911 ontmoette ik mijn partner Liesl Karistadt..."

Karistadt bleef bij Valentin tot aan zijn dood. Ze had een belangrijk aandeel in de totstandkoming van zijn ruim 400 sketches en kluchten. Later werd Valentin ook directeur van een klein theater waar hij zijn avondvullende stukken kon opvoeren. Als één der eersten liet hij zich intensief in met het medium film. Hij produceerde en speelde zelf in ongeveer 30 films die ook in het buitenland werden gewaardeerd. In 1948 overlijdt hij aan de gevolgen van een zware verkoudheid.

De laatste drie decennia werd Karl Valentin herontdekt en erkend als een van de grootste komieken van deze eeuw.

Het eerste deel vertelt de lotgevallen van Va en Rikske op de dag van het Vormsel, het tweede gedeelte heeft als rode draad theaterproblemen.

W.S.B. in Het Nieuwsblad van 13 september 1989: “Het Antwerps Raamteater opent het seizoen met Valentin's onzin, een niet onaardige collage, gebaseerd op het werk van Karl Valentin.”
Ingrid Vander veken in De Nieuwe Gazet van 4 september 1989: “Karl Valentin op zijn best. De eerste voorstelling van het seizoen is meteen een voltreffer. Behalve aan de geïnspireerde regie van Karel Vingerhoets is er ook veel te danken aan het talent van de vier vertolkers.”
In de Gazet van Antwerpen van 2 september 1989: “Vingerhoets heeft het zich niet gemakkelijk gemaakt met deze 'Onzin', maar hij is met glans geslaagd in zijn regiedebuut. Een erg geestige en onderhoudende creatie.”

Samenstelling, vertaling en regie: Karel Vingerhoets
Regie-assistentie: Gitt Bolsens
Muziek: René Vanhove
Vertaling liedjesteksten: Wannes Van de Velde
Decor: Ercola
Kostuums: Bob Verhelst
Lichtontwerp: Walter Tillemans
Grime: Inneke Hullaert
Met: Dirk Lavrysen, An Nelissen, René Vanhove, Marc Peeters (1989-1990), Karel Vingerhoets (1990-1991)