We hebben met zijn allen ontbijt om 7 uur. Aldo verzorgt zijn gasten.
Het is reeds na 8 uur dat Pam en ik onze weg verder zetten. Ik mag haar wel als gezel, zij wandelt liever alleen.
We gaan over de brug van el rio Pisurga en komen zo terecht in de provincie Palencia.
We wandelen samen tot Boadilla del Camino en drinken iets in de bar. Zij besluit hier even te blijven en haar wedervaren op te schrijven en neemt afscheid. Spijtig. See you later Pam, doch ik denk eerder haar nooit meer terug te zien.
Bij het verlaten van dit dorp ontmoet ik Andrew en Vivian uit Wyoming. Zij heeft pijn aan haar enkels en inderdaad, er is een zwelling. Al babbelend wandelen we richting Fromista.
Ik noch deze 2 Amerikanen weten niet goed wat te doen, hier blijven of 3 km verder gaan naar de volgende refugio. We vinden niet direct de refugio, zien plots een vijftal pelgrims en volgen deze recht naar de refugio welke gelukkig reeds open is.
Het is zondag en bijna alles is gesloten.
Ik ontmoet hier ook John, een Australiër uit Uki. We gaan samen naar het internetcafé. Ik kan hier echter geen aanpassingen doen, enkel mijn mail lezen, wachten zoals de duiven dus.
Er zijn 2 fietspelgrims doodgereden op de Camino en het verhaal gaat de ronde dat een dochter van president Bush ergens op de Camino is.
Er komt plots een bekend gezicht naast mij zitten, de Pam, tegen alle verwachtingen in.
´s Avonds ga ik een menu del dia eten met John, Andrew en Vivian en Chris, een kerel uit New York. De Spanjaarden hier hebben hun uiterste best gedaan om de menu in het Engels te vertalen maar niemand snapt er een bal van.
Morgen naar Carrion de los Condes.