Aandacht

Met aandacht leven, het lijkt zo vanzelfsprekend.  Hoe dikwijls zijn we echter voor de volle honderd procent aanwezig in wat we doen?  Onze neiging om ons leven te modelleren naar onze wensen, om moeilijkheden en pijn te vermijden, maakt dat we in ons denken en voelen overal aanwezig zijn, behalve bij de kleine, schijnbaar onbelangrijke of vervelende dingen die we ondertussen doen.  We dwalen makkelijk af naar het verleden om nog eens te herkauwen wat er toen misging, om dan al vlug in plannen voor een betere toekomst te verzeilen.  Bij minder aangename omstandigheden of regelrechte ellende laten we ons niet echt betrekken: we proberen ervoor te zorgen dat ze zo snel mogelijk achter de rug zijn, terwijl onze aandacht elders is.  Toch kan leven heel anders zijn: wie bereid is het leven te aanvaarden zoals het zich voordoet, niet apathisch, maar soepel inspelend op elke omstandigheid ervan, kan uiteindelijk schoonheid herkennen in alles, kan vreugde vinden in elke ervaring.  Het is in deze levenshouding dat haiku geworteld is: het is deze bereidheid, deze vrijheid ten opzichte van onze levensomstandigheden, die maakt dat onze aandacht niet bewust of ongewild afdwaalt, zodat we elk moment intens en met volle aandacht kunnen beleven.

© Marc Hendrickx 2001