Mijn kruisweg

Ik vorder maar zeer langzaam, omdat ik gisterenavond bij Jacques en Cécile een beetje teveel wijn heb gedronken. Bovendien is mijn lichaam blijkbaar nog niet aangepast aan het klimwerk, dat met vijfendertig kilogram bagage toch niet te onderschatten valt. Pas rond 13 uur kom ik aan te Wellin, en de kilometerteller duidt slechts drieëntwintig kilometer aan. Gelukkig kan ik bij een fietsenmaker de kabel van de achterrem laten vervangen, die gisterenavond nogal onvoorzien gebroken was. En dit had het vervelende gevolg dat ook de afdalingen zeer langzaam waren; ik trok de voorrem dicht uit veiligheidsoverwegingen.

Het is Goede Vrijdag, en bovendien nog de dertiende. Niet dat ik bijgelovig ben, maar ik heb afgezien. En dat voor slechts tweeënveertig kilometer! Dit is mijn kruisweg, en – vreemd genoeg – put ik hier een beetje moed uit.

Hoe het ook zij, ik kruip er vandaag vroeg in en slaap eens goed uit. En het alcoholverbruik zal ik maar laten voor wat het is zeker… want er waren momenten dat het klimwerk zeer goed ging. Ik zal meer moeten eten, wellicht waren de spieren verzuurd, en natuurlijk mis ik ook oefening: kortom: er is nog hoop!

Ik maak een afspraak met collega Alain in Lourdes, om 20 uur aan het portaal van de Rozenkransbasiliek.

Vermits ik met een weekje vertraging in Lourdes zal arriveren, zal deze ontmoeting niet doorgaan. Maar Alain krijgt zeker een kaartje…