IP-adres


Een IP-adres, waarin IP staat voor Internet Protocol, is een adres waarmee een NIC (network interface card of controller), of in het Nederlands 'netwerkkaart', van een host op het internet eenduidig geadresseerd kan worden binnen het TCP/IP-model (Standaard van "het" internet) .

Elke computer die is aangesloten op het internet of netwerk heeft een nummer waarmee deze zichtbaar is voor alle andere computers op het internet. Men kan dit vergelijken met telefoonnummers. Om het mogelijk te maken dat computers elkaar kunnen vinden en identificeren hebben deze hun eigen nummer nodig. Deze nummers zijn de IP-adressen. Een IP-adres op internet is meestal gekoppeld aan een bedrijf. Zo is het te achterhalen waar bewerkingen onder een IP-adres vandaan komt. Bij mensen die vanuit huis werken identificeert het IP-adres hun internet provider. Bijdragen op het Internet zijn hierdoor bijna nooit werkelijk anoniem. De persoon achter een IP-adres is in de meeste gevallen te achterhalen, soms direct, maar soms alleen via medewerking van justitie.


Tonen van een IP-adres. Tonen van een IP-adres

IPv4

In IPv4 is een IP-adres een reeks van 32 bits. De adresruimte van IPv4 bevat daarom maximaal 232 = 4.294.967.296 IP-adressen. Dit maximum is strikt theoretisch, want in de praktijk worden bepaalde adressen als broadcastadres of netwerkadres gebruikt, en onder andere daarom kan niet ieder adres gebruikt worden om een NIC te adresseren. Een deel van de adresruimte is bovendien als privé-adresruimte voor bijvoorbeeld testdoeleinden gereserveerd. Dit deel wordt niet over het internet gerouteerd.

Het is gebruikelijk een IP-adres uit IPv4 op te delen in vier groepen van 8 bits en deze weer te geven in de vorm van door punten gescheiden decimale getallen, bijvoorbeeld 130.94.122.197. Dit is korter dan de 32 bits, en eenvoudiger te lezen. Voor de mens zijn zulke reeksen van vier getallen echter ook nog moeilijk te onthouden. Daarom wordt het DNS gebruikt om IP-adressen in leesbare en makkelijker te onthouden namen zoals nl.wikipedia.org om te zetten en vice versa.

In principe bestaat een IP-adres in IPv4 uit een netwerkgedeelte, gevolgd door een hostgedeelte. Het netwerkgedeelte geeft aan welk netwerk bedoeld is en het hostgedeelte geeft de host (bv. een pc of een router) aan binnen het netwerk. Voor een 'klasse A'-netwerk geldt dat de eerste 8 bits netwerkbits zijn, en de overige 24 zijn hostbits. In een 'klasse B'-netwerk bestaat het IP-adres uit 16 netwerkbits gevolgd door 16 hostbits. Een adres in een 'klasse C'-netwerk bestaat uit 24 netwerkbits gevolgd door 8 hostbits. Of we te maken hebben met een klasse A, B of C netwerk is op te maken uit de eerste byte van het IP-adres. Onderstaande tabel geeft steeds een waardebereik binnen de eerste byte, gevolgd door de bijbehorende netwerkklasse.

waardebereik eerste byte

netwerk-klasse

aantal bytes in netwerk-adres

0-126

A

1

128-191

B

2

192-223

C

3


Onder andere om de schaarste aan adresruimte binnen IPv4 tegemoet te komen, is NAT (Network Address Translation), ook wel IP masquerading genoemd, ontwikkeld.

Hiermee kunnen de hosts van een intranet met IP-adressen uit de privé-adresruimte worden geadresseerd, terwijl de NAT-router dit naar buiten toe presenteert als één enkel IP-adres van de routeerbare adresruimte, dus slechts één IP-adres hoeft werkelijk gerouteerd en toegekend te worden, terwijl honderden hosts hier gebruik van kunnen maken.

Men kan dit vergelijken met het systeem van een interne telefooncentrale. Er is slechts één buitenlijn (één IP-adres) maar vele gebruikers die via die telefooncentrale verbonden zijn met de buitenwereld. Voor alle andere gebruikers op het internet is er maar één IP-adres zichtbaar.


Instellen van een IP-adres. Instellen van een IP-adres


Soorten adressen

Soorten IP-adressen waartussen men wel onderscheid maakt:


Speciale adressen

Speciale IP-adressen binnen IPv4 zijn onder meer:

Designed by Nikolai Domaev.:)