Dag veertien: Angkor

Cambodja's jongste geschiedenis is er een van aangrijpende tragedies. In het verleden echter kende het land een prachtige ontwikkeling, kracht en beschaving: het koninkrijk van de Khmer.

Na het ontbijt in ons hotel met de mooie naam Nun-Tun-Tun gaan we met de wagen en onze gids richting Angkor en weldra zien we de monumenten en ruïnes uit de jungle oprijzen. Ze zijn de getuigen van een vergeten cultuur die eeuwenlang over grote delen van Zuidoost-Azië heerste.

De wonderlijke gebouwen die ooit door een tot god gemaakte heerser als onderpand voor zijn onsterfelijkheid werden opgericht, leven sinds de herontdekking rond 1860 in de fantasie van de mensen, en helaas ook in hun begeerte. Antieksmokkelaars, souvenirjagers en uiteraard ook conservatoren hebben er de afgelopen jaren een gevaarlijke concurrent bijgekregen: duizenden landmijnen, overblijfsels van de burgeroorlog. Maar ondanks alle door plundering en vegetatie veroorzaakte wonden blijft Angkor een ongeëvenaard wonder van architectuur en sculptuur. Geen enkele beschrijving of foto kan de overweldigende indruk van deze ongekende schoonheid in de jungle weergeven.

De bergvolkeren waren in de tweede helft van de derde eeuw verantwoordelijk voor de stichting van de eerste hindoestaat in Zuidoost-Azië. Zij legden een efficiënt kanaalsysteem aan, waarmee ze het waterpeil van de Mekong konden controleren. Heersers werden gekozen op basis van hun strijdlustig karakter en vanwege hun vermogen om bescherming te bieden. Aan hun namen werd daarom het achtervoegsel varman (beschermer) toegevoegd.