Na dit bezoek kregen we in de autocar ons lunchpakket en reden we verder naar de piramiden. Die zijn enorm, maar het is spijtig dat de stad al tot daar opgerukt is. Je denkt dat je een stuk de woestijn in moet, en dat is dus niet waar. Spijtig, want ze verliezen hierdoor veel van hun charme. Maar het is toch wel een ervaring voor zo'n piramide te staan. Hoe ze dat ooit kunnen bouwen hebben zonder de moderne middelen die wij ter beschikking hebben is me een raadsel.

Later zijn we naar het papyrus instituut gereden, waar ze ons uitlegden hoe de papyrus tot papier werd gemaakt. Er hingen hele wanden vol met tekeningen die je kon kopen. Ik heb binnen wat gefilmd. Willy was immers niet mee. Hij had dat allemaal al dikwijls genoeg gezien.