We zijn daarna wat door de stad gaan wandelen, maar veel winkels waren er niet en alles zag er ouderwets uit. En dat voor een hoofdstad. Links en rechts stonden er mannen met hun houtsnijwerk. 'k Heb dus toch weer wat leuke dingen gekocht. En maar marchanderen! Er wordt daarbij nogal wat afgelachen, trouwens. Rond de middag zijn we maar teruggereden. Het weer was zeer drukkend. De regen vroeger op de dag had geen soelaas gebracht.

's Middags na 't eten zagen we Lena Smith die een tof pakje had gekocht voor tien dollar. Nu, dat was géén geld voor dat ding. Ja, zei ze, deze namiddag ga ik terug en zal ik er voor jou ook eentje kopen. Even later zie ik ze weer en vraagt ze me om mee te komen. "Er zijn nog andere leuke dingen, hoor." Ik gauw nog twaalf dollar gewisseld in de bank die aan boord gekomen was, en weer de stad in. Na wat zoeken vonden we de winkel terug. Boetiek was veel gezegd: een klein miezerig winkeltje, maar als je wat rondspeurde vond je toch enkele mooie zaken en spotgoedkoop. 'k Had voor mijn twaalf dollar een short én een bloes én twee T-shirts én twee mango's. Moet je bij ons eens proberen.

Willy zegt altijd maar, van nu af aan is er vrijwel niets meer te kopen, maar we vinden toch altijd weer wat moois dat we niet kunnen laten liggen. 'k Zal morgen een cheque moeten schrijven want mijn geld is verschwunden. Of 't zou moeten zijn dat ik vanavond met de bingo win. 'k Ga mijn laatste vijf mark inzetten, en dan zien we wel.