Pagina 6

SIGARENNIJVERHEID TE GERAARDSBERGEN.
------------------------------------

De sigarennijverheid in Geraardsbergen ontstond rond 1850
Eerst waren het rondreizende werklieden die deze maakten,stadsgenoten leerden de stiel aan zodat reeds rond 1870 drie of vier fabrieken met een zeker getal sigarenmakers werkten.
De nijverheid breidde zich uit en in 1888 waren er 300 á 400 sigarenmakers werkzaam, alswanneer een staking uitbrak en de beste sigarenmakers uitweken naar Duitsland.

Hollandsche sigarenmakers kwamen dan naar hier en leerden hier de stiel aan de jongere en na enkele jaren werd hier aan 1.000 á 1.200 sigarenmakers werk verschaft. Sociale vraagstukken rezen op; de werklieden streefden naar betere werkvoorwaarden en betere lonen. Ziekenkassen werden gesticht in wiens schoot ook de beroepsbelangen besproken werden.

De patroons, ten einde ook hunne belangen gezamenlijk te kunnen bespreken stichtten in 1906 een spaarkas "Maatschappij vereniging van patroons sigarenfabriekanten".

Tot in 1914 kende onze nijverheid een periode van grote bloei Gedurende de wereldoorlog nadat de in stock zijnde vreemde tabak bij de fabrikanten opgewerkt was lag de sigarennijverheid totaal stil.

Na den oorlog 1914-1918 en reeds in Februari 1919 werd de oude vereeniging van patroons ontbonden en op 19 Februari 1919 werd een nieuw organisme gesticht; "De syndicale kamer der Sigarenfabrikanten van Geraardsbergen" welke een vijftigtal fabrikanten groepeerde.

Rond Mei 1919 werden vreemde tabakken terug naar Belgie gezonden en weldra kende onze nijverheid haar vroegere bloei, tot in 1935 hield Geraardsbergen stand en bracht jaarlijks 1/5 van de productie van België voort.

Tussen de jaren 1920 en 1935 waren zowat 1800 werklieden (sigarenmakersmaaksters) werkzaam die evenals de fabrikanten een eerlijk bestaan verzekerd waren.

Gedurende de oorlog 1940-1944 werkte onze nijverheid voor de rantsoenering op 30 % van de voortbrengst van 1939.
De accijnsrechten die 9 % bedroegen op de verkoopprijs in 1940 werd door de bezetter verhoogd tot 20 % dan 33 % en in 1942 tot 50 % welke op 65 % neerkwam met de overdracht taxe inbegrepen.

Na de bevrijding in 1944 hebben de opeenvolgende regeeringen deze taxe behouden niettegenstaande de zichtbare achteruitgang
der sigarennijverheid in gansch Belgie en niettegenstaande de ontelbare voetstappen welke de Federatie der sigarenfabrikanten van Belgie deden, ten einde onze nijverheid van de ondergang te redden.

Voegen wij daar dan nog aan toe de massale invoer van Hollandsche sigaren zijnde hedendaagsch een derde van het verbruik in België, invoer welke niet kan belet worden door het bestaan der Benelux conventie.

Dit zijn de factoren welke de sigarennijverheid van Geraardsbergen doen kwijnen en wellicht er zullen toe helpen om deze te doen verdwijnen.

-----------------------

Uittreksel van het verslagboek der syndicale Kamer der Sigaren fabrikanten van Geraardsbergen.3.3-1952.