Geachte
leden van de gemeenteraad en het schepencollege,
Dames en heren,
Voor u
staan vandaag de bewoners en landbouwers van het noordelijke Beveren. Wij
staan oog in oog met de plannen van de Vlaamse regering, het GRUP.
Onze
streek wordt doormidden gekliefd en opgedeeld.
Het ene
deel komt in handen van de haven. Een havenuitbreiding waarvan niet is
geweten waarvoor ze moet dienen. Komt er een Saeftinghedok?
Komt er een logistieke zone? Niemand kan het zeggen. Wat we wel weten is dat
het Deurganckdok leeg is en er in de haven nog 1000
hectare gronden braak liggen. De haven van Antwerpen is in oppervlakte de
grootste van Europa. Maar genereert niet de grootste meerwaarde of het meeste
aantal jobs. Zij spreekt graag over inbreiding en
duurzaam ruimtegebruik. Maar in de praktijk wordt er gesmost
met gronden.
Dan is
er de andere helft van de polders die men wil inpalmen. En daar wordt het zo
mogelijk nog absurder. Dit gebied moet wijken voor natuurcompensaties.
Drassige moerasgebieden, kunstmatig aangelegd voor enkele honderden vogels.
Daar moet de mens wijken voor natuur. Zijn de polders dan geen natuur? Is de
kluut belangrijker dan de kerkuil? Of heeft de kluut machtigere vrienden dan
de kerkuil? De notie dat er in deze gigantische natuurgebieden geen ruimte is
voor de mens, slaat nergens op.
Dat
brengt mij tot volgende bedenking: Waar is de mens in dit hele verhaal? Er is
geen respect voor de mens. Containers, vogels en geld. Maar geen mens.
Wij
moeten wijken voor wat men noemt 'het algemeen belang'. Zwaarwichtige
woorden, die zoveel betekenen als: het belang van de meerderheid primeert
boven dat van enkelen.
Maar
waar is dit 'Algemeen belang'? Ik zie alleen maar plannen die in het belang
zijn van enkelingen. Van havenbaronnen en vogelspotters. Niet in het belang
van de polderbewoners of de landbouwers. Niet in het belang van Beveren. Niet
in het belang van Vlaanderen.
Dit is
inmiddels de vijfde havenuitbreiding in de geschiedenis die dorpen
vernietigt, gemeenschappen ontwricht en kostbare landbouwgrond opoffert. Onze
thuis, onze broodwinning, onze identiteit. Het verdwijnt allemaal. Wanneer
vragen we onszelf af of de economische waarde nog steeds opweegt tegen de
immer groeiende menselijke kost? Wanneer komt er een einde aan deze
grenzenloze grondverslinding door de haven?
Wij
zeggen: hier stopt het. Hier trekken wij de grens. Wij weigeren om te wijken
voor deze absurde plannen. Wij weigeren om ons gewonnen te geven. En wij
laten ons niet intimideren, zoals de burgemeester ons reeds op het hart heeft
gedrukt.
Beste
gemeenteraadsleden, wij vragen uw steun. Wij vragen om uw tanden te laten
zien en standvastig met ons dit laatste stuk overgebleven polders te
verdedigen. Wij rekenen op u om àlle pogingen aan
te wenden om dit onzalig plan juridisch onderuit te halen. Wij rekenen
evenzeer op u om zolang de juridische slag om het GRUP loopt te eisen dat
onteigeningsagenten en procesmanagers hier wegblijven.
Wij
vragen u te tonen dat het Waasland zich niet laat gebruiken als
grondleverancier voor megalomane luchtkastelen. Iemand moet deze haven een
halt toeroepen en met beide voeten opnieuw in de
realiteit zetten. Laat u dat zijn.
|