|
- Van
de hoofdstad naar het bedreigde dorpje Doel: wat vindt u van het beleid
van de Vlaamse regering?
Het wanbeleid bedoel je natuurlijk! Dat is een schoolvoorbeeld van een
verhaal van bedrog. Men speculeert erop dat men door bedrog en illegaal
handelen uiteindelijk zijn slag zal thuishalen. Het is een beleid van het
fait accompli. We handelen onwettig, maar we doen het maar. Achteraf zal
het dan wel geregulariseerd worden. Men wil het dorp weg. Men heeft nooit
durven zeggen wat men allemaal van plan was. Men is begonnen in 1998 met
het excuus: Doel moet weg in het belang van zijn inwoners want Doel zal
onleefbaar worden als het Deurganckdok er ligt. Om dat dok aan te leggen
waren er redelijke argumenten, maar we zien dat het nog steeds half leeg
staat. Er zijn containerkaaien teveel in Antwerpen. Nog maar eergisteren
hebben we vernomen dat PSA, de grootste goederenbehandelaar in Antwerpen
twee grote containerkaaien gewoon gaat sluiten omdat er niet genoeg
trafiek is.
Nu, dat het dorp niet kan samenleven met dat dok is een grote leugen
gebleken. Dat dorp heeft perfect kunnen samenleven met het Deurganckdok.
Men heeft er niet veel last van. Het blijft nog steeds een ongelofelijk
mooie plaats om te wonen, ware het niet dat men het half afgebroken heeft
en een verrottingspolitiek heeft gevoerd. Maar als plaats voor een dorp
blijft het ondanks de haven nog steeds een perfect bewoonbare plaats. Er
zijn natuurlijk mensen geweest die het zekere voor het onzekere namen en
die onteigend wilden worden. Die huizen zijn door de intercommunales
aangekocht, maar men heeft daarna de herbevolking gesaboteerd. Er zijn
altijd massa’s kandidaten geweest die daar wilden gaan wonen. Het is
daar ook heel mooi. Of beter gezegd: het was er heel mooi. Men heeft dat
gesaboteerd. Men heeft de huizen bewust verkrot. Men heeft mensen
weggepest. Men heeft huizen afgebroken. Allemaal, zogezegd, in hun eigen
belang. Nu ook weer hoor ik de potentaten van de intercommunales
verklaren: we gaan de huizen afbreken, de mensen wegjagen om ramptoerisme
te voorkomen. Wat voor nonsens is dat. Het is evident: men wil het dorp
weg, of men dat nu nodig heeft of niet. Want in de megalomane plannen
wordt er gesteld dat er nog plaats moet zijn voor industrieterreinen, ook
als er geen bijkomend Saeftingedok komt. Dat is klinkklare nonsens. Als er
geen dok komt kan je perfect elders in Vlaanderen industrieterreinen
hebben, zelfs op linkeroever, zonder dat het dorp weg moet. Het is een
onbegrijpelijke vernielingsdrang die ik alleen maar kan verklaren uit
rancune. Het is een symbooldossier: het dorp moet kapot, ook al hebben we
het niet nodig, ook al verspillen we daar massa’s belastinggeld. Het is
een schande hoeveel geld men daarin gestoken heeft om dat dorp kapot te
maken. Het is allemaal volstrekt illegaal. Het is woongebied. Maar men
speculeert erop: eerst maken we het kapot. En als dat gebeurd is schaffen
we het woongebied af. Illegaal handelen loont. Dat is de hele politiek die
de Vlaamse regering voert.
Een tweede element van die politiek is dat men probeert zichzelf een imago
van goed bestuur aan te meten door altijd te verwijzen naar beslissingen
die men zou genomen hebben, maar die niet bestaan of die anders waren. Wat
Doel betreft zegt men dat men de mensen kan buitenzetten en dat men huizen
mag afbreken omdat er al sinds jaren een ‘uitdovingsbeleid’ gevoerd
wordt. In een rechtsstaat ligt beleid echter vast in beslissingen die een
bepaalde vorm moeten hebben en die gepubliceerd moeten worden in het
Staatsblad. Dan zijn ze ook aanvechtbaar voor de rechtbanken enz. Die
beslissingen bestaan niet. Het ‘uitdovingsbeleid’ is niet als een
formele overheidsbeslissing vastgelegd. Je kan ze dus ook niet aanvechten
want ze bestaat niet. Toch wordt steeds gesteld: we hebben dit jaren
geleden al beslist. Men bedriegt de mensen dus. Bovendien heeft men de
inhoud in de loop der jaren gewijzigd. Men heeft destijds gesteld dat er
woonrecht in Doel zou blijven zo lang er geen vergunning is afgeleverd
voor de bouw van het Saeftingedok. Het was pas omwille van het
Saeftingedok dat het dorp zou moeten verdwijnen. Het is evident dat er
vandaag bijna niemand nog ernstig denkt aan de bouw van dat Saeftingedok,
gezien de evolutie in de trafiek. En toch beroept men zich nu op dezelfde
zogenaamde beleidsbeslissing om de bevolking te deporteren. Dat is puur
bedrog.
- Wat is dan het perspectief?
Als men de wet respecteert moet men de huizen terug bewoonbaar maken en
bewoning toelaten. Het gaat niet over het feit dat men het recht niet zou
hebben om een huurder die zijn huur niet betaalt zijn contract niet zou
kunnen opzeggen. Waar het hier om gaat is dat de overheid niet het recht
heeft om de bestemming van de huizen te veranderen. In Brussel mag je ook
van je woning geen kantoor maken zonder vergunning. Maar in Doel wordt dus
de bestemming van elk van die woningen veranderd van een bewoonbare woning
in een krot. Dat is een illegale wijziging van de bestemming.
- Wie zijn de eigenaars van die woningen?
Dat zijn de intercommunales. Dat zijn staten in de staat. Dat zijn lokale
machtsbaronieën die van vader op zoon overgaan. Dat zijn potentaten.
Mensen die regeren op een dictatoriale manier over de plaatselijke
bevolking. Men kan zich dat niet voorstellen welke chantage daar wordt
toegepast. We hebben het in Doel verschillende keren meegemaakt dat mensen
gechanteerd geweest zijn om niet te procederen. Men dreigt de bevolking
af, dat men er zal voor zorgen dat ze geen woning krijgen als ze durven te
procederen, of dat ze hun job zullen verliezen. Dat zijn de praktijken van
Interwaas, voorzitter: Freddy Willockx, directeur: Bart Casier. Dat zijn
de praktijken van maatschappij Linkerscheldeoever, directeur Peter Deckers,
zoon van Gust Deckers. Dat is de chantage waarmee de bevolking in het
Waasland onder de knoet gehouden wordt. Met als argument: het is allemaal
in het belang van de werkgelegenheid. Dat verschijnt niet in de media,
maar dat is de realiteit.
- Is er nog hoop?
Als men behoorlijk bestuur toepast, en als men de wet toepast, is het
perfect mogelijk om dat dorp morgen te herbevolken. Er is geen enkele
twijfel over dat er vele Vlamingen zijn die bereid zijn in dat dorp te
gaan wonen.
|