|
Een
delegatie van de inwoners van het met afbraak bedreigde polderdorp Doel heeft
deze namiddag een verzoekschrift afgegeven aan de petitiecommissie van het
Europese parlement. Daarbij waren zij vergezeld van ere-senator Paul
Staes en van Groen! Europarlementslid Bart Staes.
De
delegatie wijst er nogmaals op dat vandaag geen enkele reden bestaat
waarom het dorp dient te verdwijnen, ook niet omwille
van de belangen van de Antwerpse haven. Niets
belet de overheid om het dorp in stand te houden totdat
een definitieve beslissing volgt: behoud of afbraak.
Naar
verluidt zou eerstdaags worden begonnen met de afbraak van 125 woningen,
zowat de helft van het dorp. De inwoners van Doel doen dan ook een beroep
op de petitiecommissie van het Europese parlement om deze waanzin met al
zijn sociale ellende meteen te stoppen.
Als Doel
moet wijken voor aantoonbare redenen inzake tewerkstelling of voor economisch-maritieme
belangen die het voortbestaan van dit laatste polderdorp
aan de Schelde overstijgen, dan stelt zich een andere situatie.
Maar niet
zomaar uit pure stijfhoofdigheid omdat een aantal politici dat nu eenmaal
hebben "beslist".
In bijlage
vindt u een samenvatting van de overhandigde petitie.
Met dank
voor opname.
Verdere
info: ere-senator Paul Staes: 0478.452299
Bijlage:
Petitie
gericht aan het Europese parlement
DOEL IS
PERFECT LEEFBAAR
-
Doel
is het laatste landelijke polderdorp dat aan de oever van de Schelde
ligt op de Linkeroever, vlakbij de Nederlandse grens, het Verdronken
Land van Saeftinghe en Europese vogelrichtlijngebieden.
-
In de
wijdere omgeving worden al vele jaren grote oppervlakten ingenomen
door havenactiviteiten en door de aanleg van water- en autowegen. De
uitbreiding van deze Waaslandhaven hangt al die tijd als een
bedreiging boven het voortbestaan van Doel.
-
Het
dorp werd, in het kader van het gewestplan St.-Niklaas-Lokeren, tot
tweemaal toe aangeduid als zeehaven- of industriegebied, maar zonder
concrete projecten in die zin. Enkele jaren geleden werd de bestemming
van Doel op het gewestplan definitief vastgeleg als woongebied. De
bevoegde Vlaamse overheid bepaalde toen dat Doel woongebied blijft tot
een eventuele bouwvergunning wordt uitgereikt voor de aanleg van het
zogenaamde Saeftinghedok, een containerdok dat dwars doorheen het dorp
zou worden aangelegd : een wensdroom van de havenautoriteiten, maar
waar nog geen concrete plannen, laat staan procedures voor bestaan of
aan de gang zijn. Ook vandaag is Doel dus nog steeds woongebied op
gezag van de Vlaamse regering en is er van een bouwvergunning voor het
Saeftinghedok geen sprake.
-
Dichtbij
het dorp werd enkele jaren geleden wel het containerdok Deurganckdok
aangelegd, dok waarvan de capaciteit vandaag nog volop wordt
uitgebreid, ook zonder dat het reeds gerealiseerde deel kan worden
beschouwd als een commercieel succes, in tegendeel. De huidige
bezetting is mager, sommige belangrijke klanten die hadden toegezegd,
zegden hun komst zelfs af. Gerenommeerde economen noemen dit
Deurganckdok in de pers openlijk "de vergissing van de
eeuw". Dit draagt in gespecialiseerde havenkringen in belangrijke
mate bij tot het vermoeden dat het tweede containerdok Saeftinghedok
er nooit zal komen en dat er dus geen enkele reden is waarom het dorp
Doel hoeft te verdwijnen.
-
De
Vlaamse overheid heeft destijds een "leefbaarheidsdijk"
aangelegd tussen dit Deurganckdok en Doel, ten koste van 5,4 miljoen
Euro, om de leefbaarheid van Doel te garanderen. Diezelfde Vlaamse
overheid zegt vandaag dat Doel "onleefbaar is geworden" en
daarom moet verdwijnen. Zij wil bijgevolg het dorp van de kaart en
volgt daarvoor twee strategieën :
-
via
de aanstelling van een "sociaal bemiddelaar" zette zij
zoveel mogelijk inwoners aan, via financiële vergoedingen en
onheilspellende toekomstbeelden, het dorp te verlaten. Deze fase is
intussen voltooid Maar vandaag wonen nog zo’n 200 inwoners in de
dorpskern van Doel.
-
enkele
honderden kandidaten staan klaar om leegstaande woningen in Doel te
huren en te onderhouden, desgevallend te herstellen. De overheid
geeft daarvoor echter vrijwel geen enkele vergunning en kiest ervoor
de woningen te laten leegstaan en dus te laten vervallen.
-
Het
argument als zou Doel "onleefbaar" zijn – het enige
argument overigens dat de overheid kan geven bij de vraag waarom het
dorp per sé wegmoet – wordt formeel tegengesproken door
-
de
200 inwoners die de dorpskern van Doel vandaag nog bewonen
-
de
duizenden bezoekers die het polderdorp wekelijks aantrekt
-
de
honderden kandidaat-bewoners die echter geen toelating krijgen om er
te komen wonen
-
de
"leefbaarheidsdijk" van diezelfde overheid
-
iedereen
die, ook temidden van de werkweek, Doel bezoekt en zelf kan
vaststellen hoe rustig en hoe leefbaar het dorp wel is. Tientallen
dorpen nabij auto- of spoorwegen zijn een stuk onleefbaarder, maar
worden dan toch niet in hun voortbestaan bedreigd.
-
Het
resultaat van dit nefaste overheidsbeleid is uiteraard een massale
leegstand en verkrotting. De overheid gaat zelfs zover dat zij perfect
intacte en bewoonbare woningen met een bulldozer liet vernielen door
ramen en deuren in te beuken. Puur vandalisme.
-
Onlangs
verklaarde de overheid dat ze eerlang 120 woningen zal laten afbreken
– zowat de helft van het dorp – omdat ze "onleefbaar"
zijn. Bij zo’n 20-tal woningen is dat inderdaad het geval, als
gevolg van hun eigen verkrottingspolitiek, voor de 100 andere is de
omschrijving "onleefbaar" complete onzin. Foto’s kunnen
dat staven. Feit is dat, bij zo’n massale afbraak, het dorp
inderdaad nog moeilijk als leefbaar kan worden beschouwd.
-
Het is
onbegrijpelijk dat een overheid, via "legale" procedures,
een compleet dorp stelselmatig vernielt zonder dat daar één
aantoonbare reden voor bestaat, en dit ondanks de bestemming van
"woongebied" op het gewestplan, bestemming die zij daar zelf
heeft aan gegeven.
-
Een
opvallend aantal gebouwen en woningen staat vermeld op de officiële
lijsten van het bouwkundig erfgoed. Een belangrijk aantal daarvan zou
eerlang mee worden afgebroken. De erfgoedwaarde van het dorp wordt nog
verhoogd door het unieke stratenpatroon. Het dorp is de enige
resterende poldersite van het land en is sinds de aanleg in 1614 niet
veranderd. Dit wordt door tal van erfgoedverenigingen beschouwd als
prioritair erfgoed.
-
Een
studie onder leiding van prof. dr. Albert MARTENS van het Instituut
voor Sociologie van de KU-Leuven duidde Doel aan als perfect leefbaar,
studie die de overheid zonder meer naast zich neerlegde.
-
De
inwoners pleiten ervoor Doel te behouden als woon- en leefgebied, om
er zelfs een trekpleister van te maken omwille van zijn originaliteit
als polderdorp en omwille van zijn unieke ligging, wat ook in het
belang is van de talrijke havenbedrijven in de buurt, die nu met hun
klanten nergens heenkunnen voor een ontspannen gesprek. De restauratie
– en de huidige prijzen voor de woningen - van die andere
poldergemeenschap Lillo-haven, aan de overkant van de Schelde gelegen
tegenover Doel, bewijst de perfecte leefbaarheid van een rustiek
woongebied aan de oever van de Schelde.
-
Laat
de inwoners van Doel hun dorp behouden, laat de kandidaat-bewoners de
leegstaande huizen huren, onderhouden en herstellen, en laat Doel
uitgroeien tot een leefbare gemeenschap, waar het alle troeven voor
heeft. En laat de verdere toekomst uitwijzen, op basis van de
ervaringen van het eerste container-Deurganckdok, of een tweede
containerdok inderdaad nog zinvol is of niet.
-
In
afwachting daarvan moet Doel blijven leven en moet aan de
systematische verrottingspolitiek van de overheid resoluut een einde
worden gesteld, om evidente democratische redenen.
|