|
Ondanks het feit dat er opnieuw hoop leeft bij een deel van de Doelenaars omtrent de toekomst van hun dorp, loopt ook de onteigeningsprocedure door. Volgens het maandblad "Kijkuit", dat uitgegeven wordt door sociaal-bemiddelaar Aelbers kunnen de dorpsbewoners van Doel daarbij rekenen op ondersteunende maatregelen die niet eerder vertoond werden in Vlaanderen. Dat wordt ook zo verteld aan de Doelenaars die, wij drukken ons nog voorzichtig uit, heel wat aanmoedigingen ontvangen om zich te laten onteigenen.
Tegenover de Vlaamse minister slaat Roeland Aelbers echter een heel andere toon aan. Zo blijkt uit een brief van 16 september ll., die hij samen met de voorzitter van de stuurgroep, Frank Buyssens, schreef aan de leden van de Vlaamse Regering dat géén van de knelpunten een oplossing kreeg. Dat betekent dat die Doelenaars die zich nu laten onteigenen in de (nabije) toekomst wel eens voor een onaangename (financiële) verrassing kunnen komen te staan.
In de brief wordt er gesproken over hierna volgende niet opgeloste knelpunten.
1. Meerwaarde - Die Doelenaars die elders in Beveren een bouwgrond of kavel ter beschikking krijgen die volgens de Administratie der Registratie meer waard is dan wat onteigend is in Doel, riskeren een meerwaardeheffing van 12,5%. Is het tekort één achtste van de opgegeven prijs of waarde dan komt hier nog een geldboete bovenop.
2. Bodemsaneringsdecreet - Eigenaars in Doel die op (vroeger) vervuilde grond wonen, zullen aansprakelijk gesteld worden voor de kosten tot sanering. Volgens bewuste brief bestaat het gevaar "dat er dan uiteindelijk niets overblijft voor de onteigenden".
3-4, Sociale huisvesting - Het grootste deel van de Doelse bevolking dat onteigend wordt, zal GEEN aanspraak kunnen maken op een sociale woning omdat zij nu eigenaar zijn van een woning. Overdracht van deze voordelen op de kinderen (omdat de ouders er geen gebruik van kunnen maken) kan ondanks beloften in deze zin, NIET.
5-6. Hervestiging - Voor wat hervestigingsprojecten betreft is er buiten de mooie foto's In het Ontmoetingscentrum NIETS concreet. Als er al projecten voor de Doelenaars tot stand komen, zullen deze er komen in functie van de behoeften, NIET in functie van de voorkeur.. De Doelenaars hebben er dus ondanks de busritten en de bevraging het raden naar waar ze terecht komen ! Er is zelfs geen zekerheid of er voldoende budgetten zijn voor deze projecten. Op een vraag hieromtrent van 11 maart is er nog altijd geen antwoord.
7-8. Landbouwers en zelfstandigen
Hiervoor is amper een aanzet gegeven. Voor zelfstandigen en landbouwers werden reeds vergaderingen georganiseerd, maar nog maar een schijn van oplossing is onbestaande.
Voor de Doelenaars die overwegen om zich te laten onteigenen, is dit geen goed nieuws. Ondanks de optimistische geluiden die dhr. Aelbers over het Sociaal Begeleidingsplan laat horen, blijkt dit verre van op punt te staan ! In plaats van de zekerheid waar men mee schermt, dreigen er financiële avonturen voor mensen die zich van geen kwaad bewust zijn. En dat Is toch wel bedenkelijk te noemen.
Afdruk van de originele brief:
Ministerie van Financiën om voor het dossier een beslissing te verkrijgen waarbij voor de herhuisvesting van de Doelenaars geen meerwaardeheffingen zullen worden gevestigd.
Stand van zaken op 7 september 1999:
Belofte van voormalig adjunct-kabinetschef Tessier dd.3 juni 1999: ofwel wordt de meerwaarde gedragen door het sociaal begeleidingsplan, ofwel wordt er van hogerhand uitzondering gemaakt voor Doel.
De belofte werd niet omgezet in een beslissing. -Door de vorige Vlaamse regering zijn misschien initiatieven op federaal niveau genomen. Resultaten zijn ons evenwel niet bekend. Een spoedige oplossing is absoluut noodzakelijk.
2. Bodemsaneringsdecreet.
Het Bodemsaneringsdecreet doet o.m. volgend probleem ontstaan: Indien tot bodemsanering moet worden overgegaan, worden de kosten hiervan verhaald op de aansprakelijke (art. 43 Bodemsaneringsdecreet).
In concreto betekent dit, dat de aan de onteigende uit te keren vergoeding verminderd wordt met de kostprijs van die sanering. Het gevaar bestaat dat er dan uiteindelijk niets overblijft voor de onteigende
Aan de regering werd daaarom gevraagd een afwijking op het Bodemsaneringsdecreet toe te staan.
Stand van zaken op 7 september 1999:
Belofte van voormalig adjunct-kabinetschef Tessier van 3 juni 1999: deze kosten zullen gedragen worden door het sociaal begeleidingsplan.
De belofte werd niet omgezet in een beslissing.
3. Nota inzake hervestiging en de richtlijn inzake de beperkte overdraagbaarheid van herhuisvestingsaanbod.
In de beslissing van de Vlaamse regering van 25 mei 1999 wordt de nota van de Intercommunale Land van Waas goedgekeurd.
Er blijkt evenwel niet duidelijk of ook de richtlijn inzake de beperkte overdraagbaarbeid van het hervestigingsaanbod eveneens goedgekeurd werd. Deze richtlijn werd door de algemene vergadering van de Stuurgroep van 26 februari 1999 goedgekeurd. Een bijkomende beslissing dringt zich op.
Deze bijkomende beslissing werd gevraagd aan de Vlaamse regering in geciteerde brief van 31 mei 1999.
Stand van zaken op 7 september 1999:
Er is nog steeds geen gevolg gegeven aan het verzoek van de Stuurgroep.
4. Bezitsvoorwaarde.
De afschaffing of substantiële vermindering van de bezitsvoorwaarde (b.v. tot 1 jaar) in hoofde van kandidaat-huurders, kopers of bouwers van een sociale woning of premiewoning is een essentiële vereiste.
Indien hieraan niet tegemoet gekomen wordt, betekent dit dat een deel van de Doelse bevolking dat normaliter onder de sociale sector zou vallen, niet van deze voordelen kan genieten.
Stand van zaken op 7 september 1999:
Hieromtrent werd door de Vlaamse regering een beslissing genomen, maar deze beslissing is nog niet omgezet in besluiten.
5. Hervestigingsprojecten.
Het sociaal begeleidingsplan voorziet in een aantal woonuitbreidingsgebieden, die als herhuisvestingssite in aanmerking komen (bv. Leurshoek-Beveren, Farnèselaan-Melsele, Groothuyswijk-Verrebroek enz.). Voor deze gebieden is - voor zover er voldoende interesse van de Doelenaars blijkt een spoedige regeling noodzakelijk. Zoniet duurt het nog minstens anderhalf jaar voor effectieve aansnijding mogelijk is. lndien daarna nog gebouwd moet worden, komt de in het sociaal begeleidingsplan vooropgestelde timing in het gedrang.
De stuurgroep heeft de bevestiging gevraagd aan de regering van, de ter zitting van 28 mei jl. gedane mondelinge belofte dat, indien uit de bevraging van de Doelenaars blijkt dat de aansnijding van een woonuitbreidingsgebied noodzakelijk is, hiertoe kan worden overgegaan zonder dat een goedgekeurde woonbehoeftenstudie voorligt en vrijstelling verleend wordt van de noodzaak om een BPA op te maken, derwij dat een verkavelingsvergunning voor een afgerond geheel zou volstaan.
Stand van zaken op 7 september 1999:
Er is nog steeds geen gevolg gegeven aan het verzoek van de Stuurgroep.
6. Het voorzien van toereikende budgetten door de VHM.
Bij schrijven van 11 maart 1999 verzocht de Stuurgroep de VHM om bevestiging te geven van het toereikend zijn van de budgetten.
Stand van zaken op 7 september 1999:
Niettegenstaande een aantal mondelinge verklaringen, is hier nog steeds geen antwoord op gekomen.
7. Uitbreiding toepassingsgebied sociaal begeleidingsplan.
Het al dan niet van toepassing verklaren van de herhuisvestingsvoordelen van het sociaal begeleidingsplan (niet de leefgemeenschapspremie) op de in het Linkerschelde
|