EECKEMAN GUSTAAF
Eeckeman Gustaaf
Leonard,”Staftje”.
Geboorteplaats ; Brugge
Geboortedatum
; 28 november 1918
Plaats
van overlijden ; Brugge
Datum
van overlijden ; 29 maart
1975
Veldpositie ; aanvaller
Teamloopbaan ; 1928-1946 Cercle
1946-1947 Sportkring Roeselare
1947-1949
Association Royale Atletique La Gantoise
1949-1952 AS Oostende KM
1952-1954 Sint-Joris Sportief
Interlands; 2 voor België,debuut ; 17 maart
1940,v.Nederland,home,7-1
5 wedstrijden voor de nationale B-ploeg.
Cercle-cijfers ;
COMP.MATCH |
COMP.GOALS |
BEKER.MATCH |
BEKER.GOALS |
|
1934/35 |
2 |
|||
1935/36 |
1 |
|||
1936/37 2kl. |
11 |
1 |
||
1937/38 2kl. |
21 |
9 |
||
1938/39 |
18 |
5 |
||
1941/42 |
25 |
4 |
||
1942/43 |
29 |
7 |
||
1943/44 |
27 |
5 |
||
1945/46 |
24 |
1 |
||
TOTAAL |
158 |
32 |
Debuut ; 9/09/1934,v.White Star,home,3-0
Laatste match ; 24/03/1946,v.St.Niklaas,away,6-0
Palmares ; kampioenschap 2e
afdeling,1937/38 ("eerste afdeling B")
Het café van Arthur Cambier was natuurlijk de ideale
pleisterplaats voor alle Clubfans in Brugge.
Daar werden menig aansluitingskaarten getekend en spelers
aangetrokken. Ook Gustaaf Eeckeman,
wiens familie volledig “blauw”gezind was, ontsnapte niet
aan die regel. Zijn jeugdige schuchterheid
belette hem echter om die lawaaierige pub binnen te gaan
en zo ging een groot talent verloren
voor blauwzwart. Staftje viel echter algauw op in een
match met zijn vriendjes tegen de jeugd
van Cercle en tot wanhoop van zijn ouders tekende
de eigenzinnige puber voor de aartsvijand.
Bij de scholieren speelde hij vooral op de
linksbinnenplaats maar weldra zag men in hem een
linkerhoekspeler met typische kwaliteiten (klein van gestalte, oplettend,
snel en gezegend met een
moordend shot). Alleen de discipline liet nogal te wensen
over: zijn rookgewoonten voor en na de
match waren legendarisch.
De jonge Bruggeling maakte bij de jeugd het ene doelpunt
na het andere, wat niet zo evident
was in het conservatieve WM-systeen dat weinig ruimte
liet voor improvisatie.
Reeds op 16-jarige leeftijd debuteerde het talent in een wedstrijd
tegen het Brusselse White Star.
Cercle won die thuismatch wel gemakkelijk met 3-0
cijfers, maar Staftje had minder goede herinneringen aan zijn eerste match. De
brutale rechtsback Ceuppens had zijn gewrichtsbanden aan
flarden getrapt met maandenlange revalidatie als gevolg.
Een bittere start van zijn voetballoopbaan !
Nog meer onheil het volgende seizoen: voor het eerst in
zijn geschiedenis degradeerden de groenzwarten naar de tweede klasse. Pas in
1937/38 werd Staf een zekerheid in het fanionelftal.
Met zijn 9 doelpunten had hij dan ook een groot aandeel
in de kampioenstitel. Om maar te zwijgen
van het groot aantal assists naar de tandem
Ruysschaert-Naert.
In het mobilisatieseizoen 1939/1940 werd Staf plotseling
geselecteerd voor de nationale ploeg.
Torten Goetinck was Jack Butler opgevolgd als trainer van
de Rode Duivels en kende de Brugse spelers
natuurlijk door en door. Maar liefst 5 debutanten werden
opgesteld voor de clash met de Nederlanders
in maart 1940 op de Bosuil. Een nieuwe wind als het ware.
Ook was bekend dat Goetinck graag met
snelle flanken speelde, de oproeping van Eeckeman paste
dus in dat tactisch plan.
Een volgepakt stadion zag vervolgens een wervelende
Belgische ploeg die alle vorige nederlagen tegen
de Nederlanders met een schitterend prestatie wegveegde.
Onder impuls van uitblinkers Van Craen-
Voorhoof-Paverick en Eeckeman werd het een klinkende 7-1
overwinning. Jammer genoeg kwetste de
Bruggeling zich opnieuw na een zware tackle van Cor
Wilders. Gelukkig met minder ernstige gevolgen.
Staf bleef natuurlijk in de basiself voor de terugmatch
in het Olympisch Stadion van Amsterdam.
De kleine Bruggeling speelde een verdienstelijke match
maar deze keer waren onze noorderburen toch
te sterk. Goetinck (een Clubicoon !) was toch tevreden en
selecteerde Staftje voor de volgende interland
tegen Zwitserland in mei 1940.
Deze match werd nooit gespeeld, want uitgerekend in die
zonnige dagen overschreden de Duitse troepen
de grens en startte de Tweede Wereldoorlog. Van
sport en voetbal was nu geen sprake meer….
De eerste verplaatsing van Cercle in het oorlogseizoen
1941/42 liep Eeckeman opnieuw in de kijker.
Hij scoorde alle groenzwarte doelpunten in de 2-3
overwinning op het veld van de “Malinwa”.
Tijdens en vooral na de oorlog ging het echter met Cercle
van kwaad naar erger. Degradatie volgde
spoedig en ook Staf vond nooit meer de vorm van voorheen.
Wat niemand voor mogelijk hield gebeurde dan toch in juli
1946. Eeckeman verliet Brugge en ging
spelen bij SK Roeselare. Niet alleen speelde hij daar
kampioen maar hij kreeg ook een mooi aanbod
van de “Gantoise”(en een job als politieagent).
Trainer van de Gentse topploeg was toen de Fransman
Edmond “Momo” Delfour,een befaamd maar
eigenzinnig man. Het botste weldra tussen beide
karakters. Toch bekende Eeckeman later dat hij
onder de indruk was van Delfours voetbalkennis.
Na zijn Gentse periode voetbalde Staf nog enkele jaren in
Oostende (bij ASO) en in Brugge
(bij een provinciale ploeg en later in het
arbeidersvoetbal).
De wereldbrand brak mogelijks zijn internationale
voetballoopbaan.
Gustaaf Eeckeman overleed op 29 maart 1975, precies de
dag van de grote Brugse derby……