DEBBAUT
GEORGES
Debbaut Georges (foto, eigen archief)
Geboorteplaats ; Maldegem
Geboortedatum ; 27 oktober 1929
Plaats
van overlijden: Eeklo
Datum
van overlijden: 2 mei 2014
Veldpositie ; aanvaller
Teamloopbaan ; 1945-1947 Football Club Akkers Maldegem
1947-1953
Cercle
1953-1954
Koninklijke
Stade Kortrijk
1954-1955
Koninklijke
Football Club Eekloo
1955-1958 speler-trainer Koninklijke Football Club Eekloo
Cercle-cijfers ;
|
|
COMP.MATCH |
COMP.GOALS |
BEKER.MATCH |
BEKER.GOALS |
|
1949/50 2kl. |
1 |
|
|
|
|
1951/52 2kl. |
19 |
8 |
|
|
|
1952/53 3kl. |
17 |
2 |
|
|
|
TOTAAL |
37 |
10 |
|
|
Debuut ; 30/10/1949,v.Club Ronse,home,1-1
Laatste match ; 26/04/1953,v.VG Oostende,away,3-0
Pijlsnelle aanvaller die echter door
beroepsomstandigheden nooit doorbrak.
Georges was namelijk een vermaard
kinesist, die baanbrekend
werk verrichtte in het ontwikkelen
van nieuwe trainingsmethodes.
Debbaut begon op jonge leeftijd in zijn
geboortestad Maldegem.
Tijdens een partijtje bij de KSA werd hij opgemerkt door
een schrandere Cercle-scout.
Zo belandde Georges in de Breydelstad, waar hij de trainingen probeerde te combineren
met het studeren.
Debbaut liep de
was. Bij groenzwart speelde hij
voornamelijk op de linksbinnenpositie.
Ook het scoren verliep tamelijk vlot. 10 doelpunten in 37
officiële matchen is geen slecht gemiddelde.
In het seizoen 1951/52 werd Debbaut
zelfs topschutter van Cercle met 8 doelpunten. Toch
twee meer
dan gepatenteerd goalgetter Marcel Pertry.
In dat jaar verliep de samenwerking met trainer Bill Kennedy vlot. Na een 1-4 thuisnederlaag tegen
AS Oostende werd Georges in de
ploeg gedropt en vanaf toen keek de kinesist niet meer
om.
Met de opvolger van Kennedy,
Louis Versyp, klikte het echter heel wat minder.
Met een ultramoderne opleiding in Leuven op zak,
ontwikkelde Georges zich tot een pionier wat
trainingsopbouw betrof. De rode draad door zijn
methode was het feit dat een atleet het zich
eevoudig weg niet kon veroorloven om in de
winter rustig thuis te zitten.
Iets wat nu natuurlijk algemeen aanvaard
wordt, maar toen zelfs door wielericoon
Karel Van Wijnendaele hevig
betwist werd. Het startpunt van vele soms nachtelijke discussies.
Debbaut stootte dus op nogal wat
conservatieve tegenwind, maar de successen van oa.
Roger De Vlaeminck en Walter Godefroot openden de ogen van vele sportlui.
Vooral de samenwerking met De Vlaeminck
sprong in het
oog. De Lembeekse bossen en
de kust waren dan ook de favoriete
trainingsplaatsen waar Debbaut zijn duivels ontbond.
De fiets stond aan de kant, een reeks zware specifieke
oefeningen stonden op het wintermenu.
Met het succes van een De Vlaeminck
stond ook Debbaut plots in de mediaschijnwerpers.
Reportages van Sport 70 en de toenmalige BRT vergrootten nog
de bekendheid van de Maldegemse kinesist.
Een drukke praktijk betekende echter ook het einde van zijn
korte voetballoopbaan.
Onder impuls van Joël Hoste
voetbalde Debbaut nog een jaartje bij Kortrijk maar
de afstand en
het werk beslisten er anders over.
Een terugkeer naar de thuisbasis (Eeklo)
was evident. Ook daar was Debbaut succesvol. Zijn
opwarmingsoefeningen
en cooling
down technieken baarden ook daar ophef.
Een ernstige polsblessure waarschuwde hem echter voor de
professionele gevaren . Debbaut
wilde
natuurlijk zijn beroepstoekomst niet
hypothekeren en stopte op 28-jarige leeftijd met voetballen.