DAELS ERIC

Daels Eric (foto,eigen archief).

 

   Geboorteplaats ; Wevelgem

   Geboortedatum ; 4 augustus 1936

   Veldpositie ; aanvaller

   Teamloopbaan ; 1950-1960  FC Sportverbroedering Wevelgem

1960-1965    Cercle

1965-1966    Excelsior Mouscron

1966-1969    Koninklijke White Star Club Lauwe

1969-1972    speler-trainer Sportverbroedering Moorsele

1972-1973    speler-trainer Koninklijke Eendracht Genootschap Gistel

1973-1974    speler-trainer Hoger Op Wingene

1974-1975    speler-trainer Koninklijke Woudsport Houthulst

1975-1977    niet actief

 

 

   Trainersloopbaan ;  1977-1979  Royal Knocke FC

1979-1981    Koninklijke FC Roeselare

1981-1982    Koninklijke Daring Club Ruddervoorde

1982-1984    FC Moerkerke

1984-1985    Sporting Club Beernem

1985-1986  FC Varsenare

                     

   Cercle-cijfers ;

 

 

COMP.MATCH

COMP.GOALS

BEKER.MATCH

BEKER.GOALS

1960/61 2kl.

25

10

 

 

1961/62

10

3

 

 

1962/63

27

10

 

 

1963/64

29

10

3

2

1964/65

7

1

1

 

TOTAAL

98

34

4

2

 

Debuut ; 11/09/1960,v.White Star,home,3-1,scoort 1x

Laatste match ; 18/04/1965,v.FC Beringen,away,2-1

 

Palmares ; kampioenschap 2e klasse,1960/61

 

Het was de tijd dat een lederen bal nog een luxeproduct was. Na de school voetbalde de jeugd

van Wevelgem met een prop gestampt papier. Zo ook Eric Daels. Reeds op 14-jarige leeftijd

sloot hij zich aan bij de ploeg waar ook zijn broer een kaart getekend had, SV Wevelgem.

De piepjonge Daels ontpopte zich algauw tot een aanvaller met een verschroeiende versnelling.

Een kwaliteit die hij later nog veelvuldig zou gebruiken in de hogere afdelingen.

Hij had reeds een bepaalde faam verworven toen op een zonnige 1 meidag een match tegen

Club Brugge gepland was. Dit in het kader van de Beker van West-Vlaanderen.

(nu is dit tornooi uitsluitend bestemd voor de provinciale ploegen)

De blauwzwarten wonnen met moeite deze wedstrijd met 1-2 nadat Eric Wevelgem op voorsprong

had gebracht in de eerste helft. Lucien Masyn drong er bij zijn bestuur op aan Daels te transfereren

naar Club Brugge. De gedroomde sprong ging echter niet door. Het bedrag dat de zuidwestvlamingen

eisten was te hoog en Eric bleeft ontgoocheld achter.

Enkele jaren later speelde de aanvaller toch in Brugge, maar in de groenzwarte kleuren!

Ondanks interesse van oa. Doornik en Kortrijk Sport besloot Eric het te wagen bij de toenmalige tweedeklasseploeg die net de promotie had gemist. Het verlies in de testmatch tegen Patro is bekend

bij de echte Cerclesupporter.

Het waren zware tijden voor Daels. Niet alleen speelde hij op een hoger niveau, ook de treinreizen

Poperinge-Wevelgem-Brugge kropen in de kleren. De eerste matchen raakte hij werkelijk geen bal.

Zodat het geen verrassing was dat Eric niet opgesteld werd in de eerste wedstrijd van het seizoen,

tegen FC Diest. De Wevelgemnaar maakte echter indruk in de reservematch en slaagde er in

alle vier doelpunten voor te bereiden.

De volgende zondag stond de thuiswedstrijd tegen het Brusselse White Star op het menu.

En verbazend genoeg koos trainer Delfour voor de jonge Daels in plaats van de Hongaar Locskai.

Een terechte keuze want na 31 minuten in de eerste helft scoorde Daels de belangrijke gelijkmaker

nadat White Star via Walschaerts op voorsprong was gekomen. Een debuut om te koesteren, zo

vertelde Daels achteraf aan de verzamelde pers. De aanpassingsperiode was voorbij en Eric

scoorde nog vitale treffers in wat later het kampioenschapsseizoen zou blijken te zijn.

Hij was de man van de match op het veld van Kortrijk Sport en in de laatste wedstrijden van

het kampioenschap maakte hij beslissende doelpunten tegen RC Brussel,FC Mechelen en Sporting

Charleroi. En dit niet op zijn favoriete centervoorpositie maar als buitenspeler.

Cercle terug op het hoogste niveau !

Een minder 1961/62 werd gevolgd door de definitieve doorbraak van de Wevelgemnaar in eerste

klasse. Eric had een uitstekende werkrelatie met de nieuwe trainer Bigot en dat vertaalde zich ook

in prachtige prestaties. Zo scoorde hij in de eerste drie wedstrijden van 1962/63 5 maal, waaronder

een echte hattrick in één helft tegen St.Truiden. Daels was op dat moment leider in het

doelschuttersklassement. Een tijdelijk verblijf in het Hotel de Londres verschafte Eric de broodnodige

rust en was een verademing na de verplaatsingen met de trein.

Het omkoopschandaal in 1965/66 maakte Eric echter niet meer mee. Hij was ondertussen door

het bestuur en via Gerard Versyp voor een voldongen feit gesteld.

Een dubieuze transfer (samen trouwens met Rene Popelier) die toch een bittere nasmaak achterliet

bij de Wevelgemnaar !

Ook St.Truiden bleek interesse te hebben in de rappe aanvaller maar Eric koos toch voor zijn vaste

job bij de bank. Daels was trouwens een echte boeman voor de “kanaries”. Hij scoorde bijna altijd

tegen de geelblauwen.

Ook in Moeskroen bleef hij een doelpuntenkanon ondanks het feit dat Gilbert Libon (later ook een

Cerclespeler) in de punt van de aanval speelde.

In 1969 begon zijn trainersloopbaan die hem langs verschillende ploegen bracht. Zijn mooiste

herinneringen blijven zijn passages bij Ruddervoorde waar hij op vraag van Joël Hoste zijn Daring

van degradatie behoedde en zijn periode bij Wingene waar hij Gilbert Bailliu opvolgde.

Eric Daels kon mits de nodige relaties misschien meer uit zijn voetballoopbaan gehaald hebben, maar

toch blikt de Wevelgemnaar met een zekere tevredenheid terug naar die mooie tijd.

Hij maakte trouwens de beste Cercleperiode mee in de jaren zestig.

 

www.cerclemuseum.be