DE SNELSTE KLOK VAN DE SCHEPPING
The fastest clock of the universe
van Philip Ridley

Raamtheater op 't Zuid

Cougar Glass, een blitse dertiger, wordt aanbeden door de oudere Captain Tock. Cougaris als de dood voor ouder worden en stelt alles in het werk om zijn leeftijd te negeren. Hij heeft Foxtrot Darling, een zestienjarige Adonis, uitgenodigd op het feestje voor zijn 'negentiende' verjaardag. Hij had gehoopt op een intiem onderonsje, maar Captain en Foxtrot gooien roet in het eten.

Meedogenloze machinaties en een intrigerende plot creëren een boeiend spanningsveld.

Peter Haex in de Gazet van Antwerpen van 7 april 1998: “Een vrij tam, zelfs wat vervelend eerste deel, maar achteraf gezien is de ingehouden spelstijl met de onnatuurlijke zinswendingen begrijpelijk. Ridley heeft eerst verhaallijntjes aangedragen die in het tweede deel op een fantastische manier aan mekaar worden geknoopt. Regisseur en acteurs weten dat magische naadloos en moeiteloos te ensceneren. De snelste klok is een voorstelling die je goed doet voelen en je laat huiveren.”
SH in De Morgen van 14 april 1998: “Bij de toeschouwer is de erg trage aanloop van het stuk de boosdoener, want inhoudelijk heeft de voorstelling voor de pauze niets te bieden dat niet op een kwartiertje duidelijk kan worden, ondanks behoorlijk acteerwerk van Eric Kerremans en, vooral Dirk Lavrysen, in de wandelgangen bekend als de John Cleese van het RaamTeater en zeker niet kwaad als de gevoelige Tak. Gelukkig komt er na de pauze wat leven in de brouwerij.”

Regie: Yves Bombay
Assistentie: Gitt Bolsens
Vertaling: Dirk Van Bastelaere
Decor: Marc Cnops
Met: Johan Dils, Eric Kerremans, Dirk Lavrysen, Joke Devynck en Mieke Verheyden

Speelperiode: van 3 april tot 16 mei 1998