IN HET UUR VAN DE LYNX
I Lodjurets Timma
vanPer Olov Enquist

't Klein Raamtheater

Het stuk handelt over het irrationele moment in een rationele wereld. Mentaal gestoord na de dood van zijn aanbeden grootvader, vermoordt 'de jongen' blijkbaar zonder motief een bejaard echtpaar. In de instelling waar hij verblijft wordt hij betrokken in een sociaal experiment waarbij sommigen van de patiënten een huisdier toevertrouwd krijgen in de hoop dat de liefde marginalen kan reïntegreren in de maatschappij. Maar in dit geval wordt de kracht van de liefde zo explosief dat het experiment moet worden stopgezet. Het ogenschijnlijke onderscheid tussen krankzinnigheid en gezond verstand wordt vertroebeld en in een ironische omkering van de rollen ontvouwt 'de jongen' enkele revolutionaire ideeën bij zijn verkenning van schoonheid, god, liefde en verlossing.

Het stuk is opgebouwd als een detectiveverhaal waarin stelselmatige hints de knoop gedeeltelijk, maar nooit helemaal ontwarren. Daarvoor zijn de vragen over liefde en seksualiteit, over individualiteit en geloof, te complex en diepgravend.

De psychiatrische instelling is metafoor voor onze maatschappij, en op een bijna klinische manier onderzoekt Enquist, zoals in zijn bekende trilogie, De Nacht der Tribaden, Voor Phaedra en Uit het Leven van de Regenworrnen, de destructieve en creatieve kracht van de liefde in al haar subtiele schakeringen., en de heroïek en de frustratie van het individu dat hunkert naar zelfbevestiging in een wereld beheerst door regels en tradities.

Linda Berghmans in De Standaard van 15 november 1991: “Van Cauwenberghe speelt aangrijpend en weet de spanning tussen het bewuste en onbewuste zichtbaar te maken. Van Liesbeth hadden we meer verwacht. Tine Van den Brande speelt haar koel en afstandelijk. Het stuk stuurt de toeschouwer met veel onbeantwoorde vragen naar huis.”
Helga Botermans in De Nieuwe Gazet van 13 november 1991: “Bijzonder genietbare theatervoorstelling.” “Op theatraal niveau vinden Paul Nygaard en zijn acteurs de taal om de onuitspreekbare emoties, overtuigingen en gevoelens van de personages over te dragen op het publiek, waardoor je inzicht krijgt in hun drijfveren, sympathie voor hen voelt en je je persoonlijk betrokken voelt bij hun problemen. De motor van het stuk is de jonge acteur Hans Van Cauwenberghe.”

Regie:Paul Nygaard
Scenografie en kostuums: Jan Vanriet
Vertaling: Rita Törnqvist- Verschuur
Met: Hans Van Cauwenberghe, Julienne De Bruyn en Tine Van den Brande en Johan Heldenbergh

Speelperiode : 7 november - 21 december 1991