startpaginaDubbel dubieus

DUBBEL DUBIEUS
La double inconstance
van Pierre Carlet de Marivaux

Raamtheater op 't Zuid

Komedie in drie bedrijven, in proza. Voor het eerst opgevoerd door de Comédiens Italiens ordinaires du Roi, op woensdag 6 april 1723.

Het zou een tragedie kunnen zijn. Een verliefde prins laat Sylvia, een jong dorpsmeisje, door zijn handlangers ontvoeren en opsluiten in zijn paleis. Sylvia houdt van een jonge dorpeling, Harlekijn, die ook van haar houdt.
Wat gaat er gebeuren? Jaloezie, achtervolging, wraak? Nee.
Door een vernuftige manipulatie onder leiding van Flaminia, een hofdame van de prins, worden de naïeve verliefden zonder dat zij het merken van elkaar losgeweekt en raken ze opnieuw verliefd, Sylvia op de prins, en Harlekijn op Flaminia.
Er wordt niet het minste fysiek geweld gebruikt, maar Sylvia en Harlekijn, die eerst van geen redeneren willen weten, beginnen elkaar stilaan met andere ogen te zien, worden verleid door de gratie en de verfijning van de mensen uit een wereld waar ze nog nooit mee te maken hadden, en bezwijken tenslotte voor de lokroep van macht en rijkdom. Kortom: ze verliezen hun onschuld.

"Het is het elegante relaas van een misdaad." De omschrijving is van Jean Anouilh en hij slaat de spijker op de kop.

Wat is het fatale wapen dat gebruikt wordt om dit doel te bereiken? De taal. Meer dan in gelijk welk ander stuk is de taal hier meester.

Wanneer men Marivaux leest, krijgt men vaak de indruk dat de personages geen eigen taal hebben, dat ze allen de taal van hun auteur spreken, dat bewonderenswaardige klassieke proza van de 18e eeuw, dat nooit meer overtroffen werd. De verschillen en nuances bestaan, ze zijn subtiel en licht, maar onmisbaar. De keuze van de woorden is van kapitaal belang, zij dringen door tot het diepste van de ziel, laten onuitwisbare sporen in de harten na, doen stevig geankerde overtuigingen omslaan en vernietigen banden die ijzersterk leken.
De amoureuze dialectiek is hier almachtig.


"Ik heb het menselijk hart bespied, met alle verschillende hoekjes waar de liefde zich kan verbergen wanneer ze vreest zich te vertonen.In elk van mijn comédies lok ik de liefde uit één van haar schuilplaatsen." (Marivaux)
De geliefden van Marivaux zijn de eerste volmaakt zuivere geliefden van het Franse theater. Zij vechten niet met de wetten en de eer, zoals bij Corneille, met het noodlot, zoals bij Racine, of met gierige vaders en jaloerse voogden, zoals bij Molière. Ze vechten enkel met zichzelf, met de onbekende gevoelens die in hun hart opwellen.

Om deze subtiele klassieker te regisseren doen we een beroep op Simon Eine van de Comédie-Française. Christel Vanschoonwinkel en Robert de la Haye spelen het paar dat belaagd wordt door Eric Kerremans, Nora Tilley, Roger Van Kerpel, Katrien De Becker en John Willaert, die ook zorgt voor muzikale 'divertissements' op gitaar.

(Robert de la Haye vervangt de, wegens een ongeval tijdelijk buiten strijd gestelde, Bert Cosemans)

Lees de opinie van andere theaterliefhebbers in de rubriek "Uw mening"

Regie: Simon Eine
Vertaling: Walter Tillemans
Scenografie: Marc Cnops
Muziek: Wannes Van de Velde
Dans: Jos Brabants
Regie-assistente: Gitt Bolsens
Toneelmeester: Rob Karreman
Kleedsters: Lieve Maerschalck en Katri Vereecken
Pruiken en grime: Inneke Hullaert
Uitvoering kostuums: Anette De Wilde
Uitvoering decor: Nestor Poma Escalier en Joris Wygers

Met: Christel Vanschoonwinkel, Robert de la Haye, Eric Kerremans, NoraTilley, Roger Van Kerpel, Katrien De Becker en John Willaert

Speelperiode: van 6 september tot 19 oktober 2002; woensdag tot zaterdag om 20u; op donderdag 19 september ook om 13u30

Interessante links op het web:
www.comedie-francaise.fr
www.marivaux.net