Dagboek van een gekstartpagina

DAGBOEK VAN EEN GEK
Zapiski soemassjedsjego
van Nicolaj Gogol

Zaal Hoogstraat ('79)
't Klein Raamtheater ('87)

Gogols Dagboek van een Gek vertelt het verhaal van de langzame ontwikkeling van de waanzin van Poprisjtsjin. een totaal aan lager wal geraakte, kleine ambtenaar uit de gigantische papiermolen, die de 19de eeuwse Russische administratie was. Hij lijdt als gevolg van zijn uitzichtloze sociale situatie aan een zwaar minderwaardigheidscomplex, dat hij aanvankelijk met milde dromen weet te sussen (de directeur mag hem omdat hij zo'n goeie penneslijper is). Maar als hij wanhopig verliefd wordt op de dochter van zijn baas, worden zijn dromen nachtmerries, en zijn nachtmerries realiteit. Uit de onmacht om zichzelf in de maatschappij een identiteit te bezorgen, ontstaat in zijn oververhitte onderbewustzijn een heel nieuwe wereld, waarin honden brieven schrijven, en klerken koning van Spanje worden - een wereld die - de enorme kloof blootlegt, die bestaat tussen wat hij is, en wat hij zou willen zijn: hij zou koning willen zijn omdat hij niets is, hij zou bemind willen worden omdat hij eenzaam is, hij zou iemand willen zijn omdat hij geen gezicht heeft.

Gogol snijdt diept in het vlees van zijn tijd en zijn, tijdgenoten: hij tekent ze in een ongenadigde, vlijmscherpe karikatuur. De kleine, verpletterde luis Poprisjtsjin gaat ten onder, maar mag dat tenminste doen in een heerlijke, troostende ijldroom, waarin hij, hoog boven de wolken, aan zijn miezerig bestaan ontsnapt.

Reeds acht jaar geleden speelde Roger van Kerpel deze sublieme monoloog maar toen kreeg deze produktie niet de kansen die ze verdiende. Ondertussen heeft het Raamtheater nogal wat weg afgelegd. In de gezellige ruimte van 't klein Raamtheater en een nieuw decor van John Bogaerts zal Dagboek van een Gek uitstekend tot zijn recht komen. Julienne de Bruyn, die reeds eerder Bert André in De Kontrabas co-regisseerde, tekent nu alleen voor de regie van deze monoloog. De verwachtingen zijn hooggespannen.

WSB in Het Nieuwsblad van 17 september 1987: “Een sublieme gek in het Raamtheater” “RogerVan Kerpel geeft in deze monoloog op een sublieme wijze gestalte aan de waanzin, hij zet eenprachtige acteursprestatie neer (…) de sterke regie van Julienne De Bruyn helpt hem daarbij. Niette missen.”
Ph. T. in De Nieuwe Gazet van 8 september 1987: “Dagboek van een Gek beklemmend vertolkt”
Ria Breyne in De Standaard van 8 september 1987: “Solospeler Roger Van Kerpel legt depoëtische kracht van Gogol in de kwetsbare tederheid waarmee hij zijn personage benadert”

Regie: Frank Aendenboom ('77) - Julienne De Bruyn ('87)
Vertaling: Yves Bombay
Decor en kostuums: John Bogaerts
Belichting: Mon de Leenheir
Kostuums: Erna Siebens
Met: Roger Van Kerpel

Speelperiode: april '79 en september 1987