DE CANADESE MUUR
van Herman Brusselmans en Tom Lanoye

't Raamtheater op 't Zuid

Wie zeurt er over het uitblijven van een Vlaamse dramaturgie? Brusselmans en Lanoye doen het gewoon en het Raamtheater speelt De Canadese Muur.

Achter de brutale, ongezouten humor, de Monty Python-achtige overdrijving, het gezwets van hun personages, grijnst de leegte en de ontreddering van Vlaamse mensen in hun bankstel, voor hun beeldbuis, aan hun salontafel. De bittere welstand.

Wij staan te trappelen om de aftrap te geven van dit flitsend stuk over voetbal en Vlaanderen. Wie ons kwalijk neemt dat wij theater zo goed willen spelen als voetbal, moet wegblijven en ook wie bang is voor Brusselmans en Lanoye.
De auteurs bezorgden ons de volgende introductie bij hun stuk:
Koning Voetbal heerst als geen ander over onze samenleving. De media staan er bol van, en het leven van velen wordt er onherroepelijk door verminkt. Triomf en leedvermaak, echtbreuk en sensatie, tragiek en samenzang... Het voetbal bevat vanzelf alle elementen voor een Groot Grieks Drama. Edoch... Hoeveel theaterstukken kent u, waarin het plot wordt bepaald, of zelfs maar beïnvloed, door de Voetbalgoden? Geenéén toch ?

Herman Brusselmans en Tom Lanoye, Vlaanderens Mooiste Jonge Goden, hebben gemeend aan deze onrechtvaardige toestand een eind te moeten maken. Onder het motto "Het theater is de spiegel onzer samenleving" hebben zij een stuk geschreven dat bol staat van de Bal: Een stuk dat handelt over geld, onhaalbare dromen, lang vervlogen tijden, gebroken vriendschap en dito knieschijven. Een stuk over voetbal enfin. Een spel waarin twee vroegere vrienden elkaar na jaren weer ontmoeten, waarin twee vrouwen de speelbal zijn van intriges en van het rollenpatroon, en waarin een oude vader de enige is met een goedgespekte portefeuille.
Een stuk over Vlaanderen dus. En wie Vlaanderen leest, weet tegelijk het wordt een overzicht van eet- en drankproblemen in huiselijk verband.

Het resultaat is gespeend van ernst noch humor, en bestaat uit twee speelhelften en een pauze, in welke laatste u ruim de mogelijkheid zal worden geboden tot het nuttigen van chips, hamburgers en bier uit plastic bekertjes.

PS: De titel wordt ruimschoots en keihard verklaard in de loop van de tweede speelhelft.

De regie van De Canadese Muur berust bij Walter Tillernans. Ook hem laten we even aan het woord: Vanaf hun eerste stuk De Canadese Muur tonen Brusselmans en Lanoye zich meesters in het moeilijke vak voor toneel te schrijven. Hun dialogen zijn raak en echt, hun stuk fantastisch uitgewerkt, vol originele scènes, zijsprongen, invallen en variaties, met een feilloos gevoel voor timing in de afwisseling van burleske satire en drama. Naast de familiale spanningen, de eindafrekening van corrupte verhoudingen, zijn er songs die van het leven en de onvervulde verlangens zingen, TV- interviews waarin een personage zijn ziel kan afpellen, droomscènes die de mythe van de voetbal in het middelpunt stellen, met de carrièreverwachtingen, roem en rijkdom.

Geert vander Speeten in de Gazet van Antwerpen van 29 maart 1989: “Brusselmans en Lanoye schreven eerste-klasse stuk” “(…) er zitten veel aardigheidjes verstopt in de Canadese Muur, en regisseur Walter Tillemans heeft ze met grote zorgvuldigheid op het toneel gebracht”
RV en KvdB in De Morgen van 25 maart 1989: “Lanoye en Brusselmans hebben de verwachtingen volledig ingevuld. Het stuk is lang (drie uur), maar verveelt geen moment. De Canadese Muur zit boordevol variatie.”
Ingrid Vander Veken in de Nieuwe Gazet van 28 maart 1989: “Niemand zal kunnen beweren dat dit stuk aan spanning en drama ontbreekt. Niemand zal kunnen zeggen dat Brusselmans en Lanoye geen stuk kunnen opbouwen en geen dialogen kunnen schrijven, dat Walter Tillemans niet weet hoe hij moet regisseren, dat in het Raamtheater niet vaak heerlijk wordt gespeeld.”
Marc van Steenkiste in De Standaard van 28 maart 1989: “Canadese Muur: vinnig en plezierig kijkstuk (…) verbluffend samenspel van de acteurs”

Regie en belichting: Walter Tillemans
Decor: Jan Vanriet
Technische begeleiding: Chris Van Goethem
Kostuums: Erna Siebens, Jan Vanriet
Muziek: René Vanhove
Met: Eric Kerremans, Katelijne Verbeke, Anneleen Cooreman, Marc Peeters, Roger Van Kerpel

Speelperiode : seizoenen 1988-1990