1. Inleiding: de ontmoeting
Op 11 februari 2003 organiseerde het RHoK (Rijks Hogere Kunstacademie)
te Etterbeek een dichtershappening,waarbij dichters voorlazen uit eigen werk
met de bedoeling een dialoog aan te gaan met studenten en leraars beeldende
kunst.
Het is tijdens deze poëzie-happening dat ik de Celan-cyclus voorlas in
het immense atelier waar Theo zijn lithografieën maakt. Na de voordracht
stapte Theo naar mij met de vraag of ik belangstelling had om samen te werken.
Het antwoord was ja!
Uiteindelijk werd afgesproken dat Theo een 6-tal litho’s zou maken bij
de zes gedichten uit de Celan-cyclus die hij tijdens de poëzie-happening
had gehoord.
Ikzelf zou een aantal gedichten creëren bij reeds bestaande litho’s
van Theo uit de serie Vormen en Landschappen, die toen al op zijn website te
zien was.
Toch duurde het echter maanden vooraleer de samenwerking echt van de grond kwam.
Mijn eigen gedichten ondergingen een formele en thematische verandering onder
invloed van de litho's en omgekeerd ondergingen de litho's van Theo een transformatie
o.i.v. de Celan-cyclus!
Er was dus van meet af aan een kruisbestuiving!
2. Uitgeverij P.
Al vrij vlug werkten wij naar een publicatie toe. We stuurden dan ook de dichtbundel
met de litho’s naar Leo Peeraer, directeur van uitgeverij P.
Het duurde opnieuw maanden vooraleer wij een antwoord ontvingen! Het bleek dat
Leo Peeraer letterlijk overspoeld werd door aanvragen tot publicatie.
De uitgeverij P. heeft dan ook een benijdenswaardige reputatie verworven.
In 1990 gestart als een bescheiden poëziereeks is het fonds van uitgeverij
P uitgegroeid tot 175 boeken, waarvan tweederde poëzie. Het is daardoor
een van de belangrijkste uitgeverijen van poëzie in Vlaanderen geworden!
Dat wij onze dichtbundel met litho’s aan de uitgeverij P. aanboden is
niet toevallig. Als poëzie-uitgeverij heeft P. altijd al iets gehad met
de beeldende kunst, getuige hiervan de reeks Gelegenheidsuitgaven, die prachtig-geïllustreerde,
bibliofiele uitgaven bevat van dubbeltalenten of dichters die zich nauw verwant
voelen met beeldende kunstenaars.
Na maanden ontvingen we dan een telefoontje van Leo Peeraer met de melding dat
hij beslist had de bundel in die magnifieke reeks op te nemen.
De herhaalde bezoeken aan Leo in zijn prachtig historisch pand, waar altijd
een gezellige drukte heerste, waar altijd inspirerend, aangenaam, bourgondisch-gezellig.
Bij elk bezoek kregen we een prachtig boek gratis.
3. Muziek, zang, cd-project en dans.
Toen de bundel langzaam vorm aannam kwam ik op het idee om de gedichten/litho’s
op muziek te laten zetten, in eerste instantie met het oog op de presentatie
van vandaag.
Ik vroeg de pianoleraar van mijn vrouw, Erik Claeys, of hij eens wilde proberen
om muziek te componeren bij de gedichten en de litho’s.
Een paar maanden later beluisterde ik al een reeks composities: en ik wist dat
het goed zat.
In een latere fase componeerde Erik bij de Celan-cyclus een zangpartij.
Het was niet gemakkelijk om voor de zangpartij een geschikte zangeres te vinden.
De zang stelt inderdaad zeer hoge eisen aan de stemcapaciteiten, het zangbereik
en vooral ook aan de expressie.
Uiteindelijk viel onze keuze op Amanda Engels, een jazz-zangeres die Erik al
een tijdje kende. Amanda ging er van bij de aanvang helemaal voor.
Samen met Erik heeft zij ettelijke malen gerepeteerd, steeds opnieuw het onderste
uit de kan halend.
De gedichten, muziek en zang culmineerden uiteindelijk in een cd-project.
Uiteindelijk werd besloten de cd samen met de dichtbundel te verkopen. Ook hier
liet Leo Peeraer zich niet onbetuigd.
Hij nam na de studio-opname alle verdere stappen op zich tot en met de distributie
van de cd.
Met het oog op de presentatie van vandaag speelde ik al vrij vlug met het idee
om er dans bij te betrekken. Na een optreden tijdens een tweede dichterhappening
van het RHoK-academie te Etterbeek in 2004, 'Vlammende Liefde', droeg ik, na
een rondgang in het park en enkele cafés, voor in een ruimte van de kunstacademie,
samen met een groep jazzmusici en een mij volslagen onbekende Italiaanse danseres,
die ik nog nooit had gezien en die op het podium bij de gedichten en de muziek
improviseerde.
Ze deed zo voortreffelijk dat ik haar persoonlijke coördinaten vroeg, dit
met het oog op eventueel later contact. Toen ik haar eind vorig jaar contacteerde
was zij onmiddellijk geïnteresseerd in een samenwerking met ons
