Als je wandelt met een Puli val je op. Met twee witte exemplaren zeker. Als ze dan bovendien nog erg luidruchtig tekeer gaan is succes gegarandeerd.

De meeste mensen maken opmerkingen tegen elkaar, maar af en toe zit er wel eens iemand tussen die ons durft aan te spreken om enkele vragen te stellen. Meestal zijn dat dan dezelfde 'klassiekers'. Bij het doorbladeren van onze website zit U waarschijnlijk ook met deze vragen. Vandaar deze FAQ-pagina.


 

Wat is dat voor ras?

Maken jullie zelf die vlechtjes? Kun je ze kammen?

Hoe worden de koorden gevormd? Verliezen ze veel haar?

Kunnen ze iets zien?

Hebben ze het niet te warm?

Mag ik er eens aankomen?

Waarom zijn van die ene hond de koorden samengebonden?

Kunnen ze goed met kinderen overweg?


 

Wat is dat voor ras?

De Puli is een duizenden jaren oud ras. Het is een Hongaars herdershondenras, maar oorspronkelijk komen ze van veel verder oostwaarts dan Hongarije. Er zijn archeologische vondsten gedaan waaruit blijkt dat er zo'n zesduizend jaar geleden bij de Aziatische nomaden al honden voorkwamen die sterk op de hedendaagse Puli lijken. Ze werden niet alleen gebruikt als drijf- en herdershond, ze waren ook uitstekende waakhonden.

Tegenwoordig wordt de Puli niet meer zo veel als herdershond gebruikt (wat overigens zeer jammer is), maar zijn levendige karakter en intelligentie maken hem bijzonder geschikt voor hondensporten zoals gehoorzaamheid en agility.

Ze zijn aanhankelijk voor het eigen gezin, maar verwelkomen vreemdelingen met een hevig kabaal. In Hongarije worden ze trouwens nog steeds veelvuldig als waakhond ingezet.

 


 

Maken jullie zelf die vlechtjes? Kun je ze kammen?

De koorden vormen zich geheel op natuurlijke wijze. We doen er zelf niet zo heel erg veel aan. Kammen is niet alleen onnodig, het is zelfs onmogelijk.

Als pup hebben ze een warrelige vacht die op een leeftijd van ongeveer tien maanden begint te vervilten. Dan is er wel wat werk aan. De koorden vormen zich niet altijd even regelmatig, zelf bijsturen is dan vereist. Te dikke koorden moeten in tweeën gescheurd worden. Ook dient erop gelet te worden dat zich geen 'pakken' vilt vormen onder de oren en de staart of in de oksels of de liezen.

Zijn de koorden eenmaal lang genoeg (zowat tien centimeter), dan zorgt de beweging van de hond zelf voor het meeste onderhoud aan de vacht. De koorden scheuren vanzelf open tot op de huid. Het is wel nodig zo  om de week eens te kijken of er nergens problemen ontstaan. Het is mogelijk dat hier en daar de koorden manueel losgescheurd dienen te worden tot op de huid. Er is zeker geen dagelijkse toiletage vereist.

Komen de koorden uiteindelijk tot op de grond, dan knip je alles wat de grond raakt best weg. Als je met de hond gaat wandelen na een regenbuitje en de hele weg slepen de koorden over de grond, dan heb je een doornatte Puli. De koorden absorberen namelijk heel gemakkelijk het vocht van op de grond. Ook de voeten moeten bijgeknipt worden, anders kunnen er zich klitten vormen tussen de tenen, of de hond kan op zijn eigen koorden komen te lopen. Dit is uitermate pijnlijk voor de hond.

(Kijk ook eens bij de vachtverzorging).

 


 

Hoe worden de koorden gevormd? Verliezen ze veel haar?

De vacht is zoals bij veel hondenrassen opgebouwd uit een boven- en een ondervacht. De bovenvacht zijn 'haren', de ondervacht is 'wol'. De haren vallen uit als ze ongeveer 10 cm lang zijn. Ze zijn op dat moment echter al met de wol vervilt en vallen dus niet op de grond. Eén koord bestaat dus uit allemaal losse haren van de bovenvacht die elk op zich ongeveer 10 cm lang zijn, bijeengehouden door de ondervacht.

De verhouding tussen de boven- en de ondervacht moet juist zijn, anders is de vervilting niet goed. Bij teveel wol t.o.v. haar krijg je grote pakken vilt, klitten eigenlijk. Koorden maken is dan wel mogelijk, maar vergt veel werk. De koorden zijn dan ook dik en zwaar. Bij te weinig wol t.o.v. haar houden de haren niet goed vast en vormen er zich dunnere koorden. Is er geen ondervacht, dan vormen er zich geen koorden. Als de verhouding goed is, vormen de koorden op een natuurlijke wijze. Je moet er dan zelf weinig aan doen.

Heeft de hond iets meer wol dan nodig is om de koorden te vormen, dan valt die wol op de grond. De haren dus niet! Wol is gemakkelijk op te zuigen met een stofzuiger, in tegenstelling tot hondenhaar (vooral dan van kortharige rassen) dat in tapijten en kledij vast komt te zitten.

 


 

Kunnen ze iets zien?

Jazeker. Trek een wollen trui over je hoofd en niemand kan nog je gezicht zien, jij daarentegen kunt de hele wereld zien. Probeer ook eens binnen te kijken door een raam waar gordijnen voor hangen. De mensen binnen hebben jou zeker zien staan!

De beharing voor de ogen komt bij veel herdershondenrassen voor. Het is een soort 'zonnebril' voor hen.

Van onze twee Puli's zijn de ogen nog tamelijk goed te zien. Dat is ten eerste omdat ze wit zijn en de zwarte ogen daar goed tegen afsteken. En ten tweede omdat we af en toe een beetje van de beharing voor de ogen wegknippen. Dit doen we omdat we agility doen met hen. Ze moeten goed de toestellen zien, zodat ze er niet afvallen. En het is ook gewoon zo dat we het mooiere snoetjes vinden als ze wat bijgeknipt zijn.

 

 

Is er toch nog iemand die absoluut goed de ogen van onze honden wil zien, dan past men toch beter op. Honden vinden het niet zo leuk om recht in de ogen gekeken te worden, zeker niet door een vreemde. En vermits zij U wel degelijk heel goed zien, zou het wel eens kunnen zijn dat ze U dat duidelijk maken! Zo'n lieve wollebolletjes zijn ze nu ook weer niet.

 


 

Hebben ze het niet te warm?

Wij vragen ons af of mensen met kortharige honden ook steeds weer te horen krijgen of hun honden niet te koud hebben in de winter?

Wat de Puli betreft, neen, ze hebben het niet te warm. De vacht is een goede isolatie in beide richtingen. In de winter houd het de lichaamswarmte binnen, in de zomer de zonnestralen buiten. Overigens is het ook zo dat onze honden niet de enige honden zijn die in de zomer lopen te hijgen, alle honden doen dat. Het is de enige manier bij honden om een teveel aan lichaamswarmte kwijt te raken. Honden zweten niet op het lichaam, enkel de voetzolen en de tong kunnen warmte afgeven aan de omgeving.

De Puli leeft en werkt in Hongarije op de Puszta, of Hongaarse grassteppe. Daar heerst een droog continentaal klimaat, m.a.w. zeer koud in de winter en zeer warm in de zomer. De vacht is aan deze omstandigheden aangepast.

 


 

Mag ik er eens aankomen?

Als men het ons eerst vraagt kunnen wij zien in wat voor stemming Toby en Terry verkeren. Meestal is er geen probleem. Als er nogal wat honden in de omgeving lopen, kunnen ze nogal opgehits zijn en dan is het beter dat men er niet teveel aan komt. Niet dat ze zouden bijten, maar als ze een andere hond zien snauwen ze naar elkaar en iemand die niet weet wat er gebeurt schrikt zich rot. Wijzelf zijn dat gedrag al goed gewoon en kijken er niet echt meer van op.

Wij laten de mensen altijd eerst aan Toby voelen. Hij is de rustigste van de twee en absoluut veel aaibaarder. Terry is niet zo goed te vertrouwen. Enkel als we zien dat ze niet reageert op iemand die aan Toby komt, mag die persoon ook aan haar komen.

Het lijkt een heel gedoe, maar het is heel wat beter op die manier dan dat er iemand recht op ze af komt en al meteen zijn hand uitsteekt. Dat doe je best bij geen enkele hond. Ook kinderen zijn een groot 'gevaar' wat dat betreft. Zij zien Toby en Terry als twee leuke Samsons en daar kun je zeker niet af blijven!

 


 

Waarom zijn van die ene hond de koorden samengebonden?

Die ene hond, dat is dus Toby. Aangezien hij een reu is, heft hij zijn poot op om te plassen. Als zijn koorden gewoon los zijn, dan hangen ze als een gordijn in de weg en worden ze nat. Het vilt absorbeert de urine, dus dat ruikt niet bepaald aangenaam. Bovendien worden de koorden dan ook niet langer, want als ze voortduren nat zijn breken ze af.

 

 


 

Kunnen ze goed met kinderen overweg?

Het is zo dat men best geen enkele hond alleen laat met kinderen. Er zijn ook kinderen die men best niet alleen laat bij een hond.

Wij hebben tot nu toe nog geen enkel probleem ondervonden met kinderen. We hebben zelf twee baby's en een kleuter en Toby en Terry kijken er niet echt naar om. Ze weten dat zij bij het gezin horen en hebben niet echt de neiging hen iets te doen. We hebben onze zoon wel moeten leren dat zij geen bewegende teddyberen zijn en dat hij er bijgevolg niet de hele tijd achteraan mag lopen.

 

  

 

We hebben nog geen verschil gemerkt in het gedrag tegenover kinderen enerzijds en dat tegenover volwassenen anderzijds.

 

 

 


Home   Agility   Strand   Op reis   Wie wij zijn   Verzorging   Links

Shows   Uw Puli's   Stamboom   Standaard   Karakters   Gastenboek