Via Water naar Ontwikkeling – W2D

2009 – 2012 - 2015

 

Dit project wordt begeleid door onze Indische partner

IITD (Indian Institute of Training & Development)

 

Dit project is een kopie van het vorige waterproject,

het waterpompen project te Kakdwip aan de Golf van Bengalen,

in 12 nieuwe dorpsgemeenschappen op de eilanden rond Kakdwip

 

 

 

Water is naast armoede en overbevolking het derde probleem van India

 

 

 

 

 

Hoe het begon

Wat in 2003 begon, door een eenvoudige vraag om een waterpomp te installeren om moeders en kinderen in een paar vissersdorpen van zuiver water voorzien, groeide door de dynamiek van de dorpelingen zelf, later uit tot een heus dorpsontwikkelingsproject.  Er werden 12 waterpompen geplaatst, en gezondheid en hygiëne volgden.  Vele zelfhulpgroepen werden opgericht.  De moeders kunnen nu met hun eigen inkomen hun gezin boven de armoedegrens brengen en zelf voor hun kinderen zorgen.  In de voorbij 6 jaren hebben we zeer veel geleerd en hebben we ook mogen ervaren dat, met onze beperkte inbreng, de mensen zelf hun toekomst in handen kunnen nemen. 

 

 

 

 

 

 

 

De raket van hun ontwikkeling is met succes gelanceerd van op het IIMK lanceerplatform.  Vanuit de controlekamer worden de dorpen door onze Indische partner IITD (Indian Institute for Training and Development) deskundig begeleid.  Dit is ontwikkelen: coach zijn om de dorpelingen hun eigen weg te leren gaan en hun eigen ontwikkeling in handen te nemen.  De dorpen van “onder” naar “boven” de armoedegrens brengen is de beste garantie voor een duurzame verandering.

 

 

 

 

 

Een nieuw project

 

 

Er hadden vroeger al dorpen in de omtrek en op de omliggende eilanden gevraagd of ze ook in het programma konden worden opgenomen.  Wegens organisatorische en financiële redenen hebben we toen de boot afgehouden.  We wilden niet te veel hooi op onze vork nemen of verder springen dan onze stok lang was.  We zijn wel vrijwilligers maar willen toch professioneel werk leveren en niet om het even aan wat of hoe uw steun besteden.  Uiteraard zou het zonde zijn de opgedane ervaring verloren te laten gaan en de bestaande projectorganisatie (verantwoordelijken, animatoren voor de zelfhulpgroepen, leermeesters voor saribewerking, stik- en naaiwerk, enz.), een tiental medewerkers in totaal, zo maar op te doeken.  En dus engageerden we ons opnieuw voor een periode van drie jaar om in elk van de 12 dorpsgemeenschappen een waterpomp te installeren, zelfhulpgroepen te begeleiden en diverse beroepsopleidingen te verzorgen. 

Nu komen 12 dorpen aan de beurt op de eilanden rond Kakdwip: Mausumi, Sagar, Bakkhali, Mundapara, Patharpratima en Namkhana

 

 

 

 

Via water naar ontwikkeling, afgekort W2D (= Water to Development), wordt het nieuwe project genoemd.  In dit project wordt ontwikkeling als einddoel vooropgesteld, de ontwikkeling echter begint met de beschikbaarheid van zuiver water.  Het vorige project duurde zes jaar, gewoon omdat we behoedzaam van start gingen, omdat onze middelen beperkt waren en omdat we voorzichtig groeiden.  Ondertussen beschikken we over een goed gevormde projectploeg en hebben ook meer steun ontvangen zodat we de eerste fase (de waterpompen) en de tweede fase (vorming en opleiding) best wel met mekaar kunnen verzoenen.  Na overleg heeft onze partner IITD een nieuw projectvoorstel uitgewerkt.

 

 

 

 

Componenten van het project W2D - 2009-2012

 

 

Opnieuw elk jaar 4 pompen boren

Het spaargeld van de groep

dient als microkrediet

Vakopleidingen brengen het gezinsbudget boven de armoedegrens

C:\Documents and Settings\W2D PROJECT\Desktop\iimk-1\100_0183.jpg

Biggen-, geiten en kippenkweek komen erbij in de dorpen op de eilanden

Met een schouwtje blijft de lucht zuiver in de keuken, zeer belangrijk voor de gezondheid!

 

 

 

o        Een waterpomp installeren in 12 dorpen: Nadat de dorpsoverste zijn akkoord heeft gegeven over de juiste plaats, wordt er een pompcomité opgericht (8 vrouwen) dat zal zorgen voor het onderhoud van de pomp en waarvoor zij een opleiding krijgen.  Het comité haalt bij elk gezin van het dorp 100 Roepies op (ongeveer 10% van de kostprijs van de pomp – dit maakt dat zij het gevoel krijgen dat de pomp van hen is) en later zal het comité maandelijks 3 Roepies (= 0,06 euro) per gezin ophalen als onderhoudsbijdrage.  Informatiesessies zullen aan de dorpelingen duidelijk maken waarom zuiver water voor hen en hun kinderen belangrijk is.

o        Oprichten van 120 zelfhulpgroepen (+/- 1.250 vrouwen), ook capaciteitsopbouw genoemd:  Vrouwen samenbrengen in groepen maakt hen sterker en mondiger, en verhoogd ook hun gevoel van eigenwaarde.  Per groep worden 2 vrouwen gekozen die de groep zullen leiden en hiervoor een opleiding krijgen.  Elke groep komt maandelijks samen en elke vrouw brengt dan ook wat spaargeld mee (elke groep bepaalt zelf hoeveel).  De groepskas wordt later gebruikt als microkrediet voor haar leden.  Animatoren en veldwerkers begeleiden deze groepsvorming.  In een later stadium wordt per dorp een cluster gevormd, een soort overkoepelende zelfhulpgroep.  De leden hiervan krijgen ook een aangepaste opleiding om later zelfstandig de activiteiten in het dorp verder uit te bouwen.

o        Vakopleidingen verzorgen zodat de vrouwen, met hun werk, hun gezinsbudget boven de armoedegrens kunnen brengen.  Deze opleidingen duren doorgaans zes maanden.  Er worden drie soorten opleidingen aangeboden waarbij voor de afgewerkte producten een markt bestaat.  Deze opleidingen zijn saribewerking, naai- en stiklessen (kinder- en dameskledij, diverse stikwerken, enz.) en handwerk (handtassen, versieringen, enz.).  Men voorziet dat meer dat 600 vrouwen een van deze opleidingen kunnen volgen.



o        Kweken van biggen, kippen en geiten.  Bij de eilandbewoners is het meer aangewezen ook andere soorten van inkomenverwervende activiteiten te voorzien, beter aangepast aan hun mogelijkheden en ligging.  Maar ook hier worden ze begeleid en wordt er gezorgd voor aangepaste voeding en medicijnen zodat er maximale slaagkansen zijn.  Jaarlijks krijgen 100 families een zeug, een geit of 20 kippen.  De bedoeling is dat bij elke worp van een zeug de helft wordt teruggeven aan het programma om andere nieuwe families van een zeug te voorzien.  Dit zelfde principe wordt ook voor kippen en geiten toegepast zodat na enkele jaren elk gezin in een dorp zijn dieren heeft (die allen uit onze eerste aankoop zijn voortgekomen).

o        Rookvrije kookvuurtjes en sanitair. Er wordt voorzien dat men in deze projectperiode 770 gezinnen kan helpen met een 50% toelage voor rookafvoer of rookvrije kookvuurtjes in hun hutten en dat men nog eens 180 gezinnen kan helpen met een 20% toelage voor aangepast sanitair (zeg maar een toilet).  Door de opleiding zijn de gezinnen in staat zelf een deel van de kost hiervoor te dragen.  Het vermijden van rook en de beschikbaarheid van goed sanitair zijn belangrijke gezondheidselementen.

o        Kredietverlening en noodhulp:  Er wordt een klein bedrag voorzien voor kredieten waarvoor de kas van de zelfhulpgroep ontoereikend is.  Uiteraard vloeit dit geld terug en kan men er opnieuw andere vrouwen mee helpen.  Gezien de stormen op de Golf van Bengalen dikwijls de eilanden ontredderen, wordt er een klein noodfonds opgericht om bij ontij de eerste nood te lenigen.

o        Als laatste is er het projectcomité:  Dit zijn de medewerkers die het hele project in goede banen leiden, coördineren en evalueren, de boekhouding verzorgen en ons de kwartaalrapporten opzenden zodat we ook alles kunnen volgen en u kunnen  inlichten over de gang van zaken.  Zij gaan ook regelmatig een kijkje nemen in de dorpen waar we het project hebben afgesloten maar waarvan de vrouwen nog kunnen aansluiten bij vakopleidingen en waarvan de clustergroepen nog bijkomende begeleiding ontvangen

 

Het IIMK ontwikkelingsmodel wordt uitgevoerd door een proces in 4 stappen

1.       Gezondheid en hygiëne  door bewustmaking, zuiver water sanitair en medische zorgen.

2.      Dorpsweefsel versterken (women empowerment) door zelfhulpgroepen en microsparen.

3.      Socio-economische ontwikkeling door inkomenverwervende activiteiten en microkredieten

4.      Duurzaamheid door clustergroepen, wetgeving toepassen en netwerking met de overheid.

 

 

 

 

 

 

 

Samen sterk en klaar om eigen lot in handen te nemen

Saribewerking, een goede bron van inkomsten

De sari’s worden verpakt en naar Rajastan vervoerd

 

 

 

 

 

Kinderkleding voor de markt

Gezond water voor onze kinderen

Kleine veeteelt, geschikt op de eilanden rond Kakdwip

Mrs China, de Union cluster voorzitster

 

 

 

 

 

 

 

Neem ook een kijkje bij onze India bezoeken