Een geitenproject te Lalgola – West-Bengalen

2010 - 2013

Dit project wordt begeleid door onze Indische partner

WBVHA (West Bengal Voluntary Health Association)

 

 

Gevolgen van arsenicum

 

 

 

 

Lalgola, 250 km ten noorden van Kolkata, in Murshidabad district in West Bengalen, wordt geteisterd door arsenicum in het grondwater.  De meeste gezinnen leven onder de armoede grens.  De vrouwen verdienen vooral wat bij door het maken van bidi's (inheemse cigaretten) hetgeen op termijn kanker en tbc tot gevolg heeft.

 

 

 

 

Het arsenicum in het water tast de gezondheid (huid, ogen, enz.) aan.  Vrouwen van zelfhulpgroepen zijn via een programma van UNICEF begonnen met waterfilters te produceren.  Diverse vormen van inkomenprojecten (zari bewerking, enz.) zijn reeds gestart maar zonder resultaat omwille van afzetmogelijkheden.  Nochtans is een inkomen voor de vrouwen, ander dan de ongezonde bidi productie, zeer belangrijk om hen meer slagkracht en inspraak in hun gemeenschap te geven

 

Naar analogie met het W2D project (Via water naar ontwikkeling) blijkt het houden en kweken van geiten een goed alternatief als inkomenprogramma voor deze streek.

 

De aankoop van geiten is niet zo duur, geiten hebben geen speciaal voedsel nodig (eten de keukenoverschotten), geen specifieke koten (bv voor varkens wel), er is veel vraag naar geitenvlees in India, geiten groeien vlug en het houden van geiten is niet zo arbeidsintensief

 

Het project loopt over drie jaar 2010-2013 en kan worden verder gezet.  Het principe is dat het eerste jaar, 2010-2011, 10 families in 2 dorpen elke een geit ontvangen en de eerste worp teruggeven aan het project.  Deze geitjes worden dan opnieuw aan andere families van het dorp gegeven, en zo verder tot alle gezinnen van het dorp bedeeld zijn.  Het tweede jaar 2011-2012 komen 4 andere dorpen aan de beurt en het derde jaar 2012-2013 nog eens 6 dorpen.   Er wordt met 2 dorpen begonnen om de veldwerkers ervaring te laten opdoen.  De regeringsdierenarts verleent zijn medewerking om raad aan de dorpelingen te geven en om de gezondheid van de dieren op te volgen.

 

Terzelfdertijd wordt er met de zelfhulpgroepen gewerkt rond vrouwenrechten, evenwichtige voeding, kinderen opvoeden, enz.

 

 

De eerste 20 geiten worden toegewezen

 

 

 

 

 

 

 

 

Wie komt in aanmerking?

1.       De vrouw moet tot een erkende zelfhulpgroep onder de armoedegrens (BPL) behoren.

2.     Gunstig advies van de panchayat (dorpshoofd).

3.     Vrouwen tussen 25 en  40 jaar oud.

4.     Moet meer dan 20 aar in de streek wonen.

5.     Moet de geiten in zijn hof kunnen houdem.

6.     Moet gehuwd zijn en kinderen hebben of anderen waarvoor ze zorgt.

 

Te verwachten resultaten

1.       I.p.v. veroordeeld te zijn tot het maken van bidi’s (een huwbaar meisje wordt getaxeerd op het aantal bidi’s dat ze per dag kan maken) kunnen de vrouwen op een waardige manier zelf hun kost verdienen.

2.     Verhoging van het gezinsinkomen met mogelijkheid tot sparen

3.     Bijdrage tot bewustmaking van de vrouwen in al haar aspecten (niet alleen financieel maar ook mentaal en sociaal).

4.     Ze zullen zelfstandig leren denken en zelf hun beslissingen nemen.

5.     De voedsel situatie van het gezin zal verbeteren, ook voor de kinderen.

6.     Er zullen meer kinderen naar school gaan (moeten niet meer meehelpen met de bidi-productie) en het aantal kinderen dat van school weg blijft zal verminderen.

7.     Vermindering van ziekten en verhoging van de levensverwachting.

8.     De gemeenschap als geheel zal wel bij de betere gezinssituaties.

9.     De levenstandaard zal in zijn geheel toenemen.

 

Slotbeschouwing

Met het houden van geitjes kan een vrouw 600 tot 900 Roepies per maand bijverdienen voor haar gezin, dit is omgerekend in onze munt 10 tot 15 euro per maand.  Dit betekent van “onder de armoedegrens leven” naar “boven de armoedegrens leven” en maakt een wereld van verschil voor de toekomst van het gezin en in het bijzonder van de kinderen. 

 

 

 

 

 

 

 

Neem ook een kijkje bij onze India bezoeken