Oktober 2002 Sri Ramakrishna Gadhadar een biografische schets
Geboren op 18/02/1836 in Kamarpukur, een eeuwenoud landelijk idyllisch Bengaals dorpje in het district Hooghly, aan de weg naar de grote Jaganathtempel van Puri, tussen rijstvelden, hoge palmen, koninklijke banyanbomen, vijvers, mangobomen en enkele crematieterreinen, in een orthodoxe hindoefamilie van brahmanen.
	In 1852 vervoegde hij zijn oudere broer Ramkumar in Calcutta, die er het priesterambt uitoefende in de Kalitempel. Calcutta was toen de wereld-stad van India en het centrum van moderne cultuur en wetenschap, en bleef tot 1911 hoofdstad van India, het economische, indus-triële en politieke centrum. De levens-omstandigheden van het stads-leven aldaar brachten hem concreet de heersende hebzucht van de meer welstellenden voor ogen, in tegenstelling met de eveneens heersende schrijnende armoede, alsook de zielloos uiterlijke vormen van gods-dienstige praktijken, ver van de eenvoudige dorpelingen, sadhoes en zwervende monniken van zijn rustige geboorte-streek. Bij het ontstaan in 1855 van het tot op heden erg bekende 8 ha grote tempelpark ter ere van Kali in Dakshineswar, een dorp ongeveer 7 km ten noorden van Calcutta werd Ramakrishna er uiteindelijk priester van de Kali hoofdtempel.
Kali, de goddelijke Moeder, die het heelal redt, gemalin van Shiva, symbool van het Absolute, schept zowel leven als dood, verenigt in harmonie alle tegenstellingen, Kali is de Vernietigende en Scheppende want zij is de kosmische Kracht, totaliteit van het universum, alle aspecten van de Werkelijkheid, hoogste symbool van alle natuurkrachten, synthese van hun innerlijke tegenstrijdigheden. Is wanorde niet juist de grondslag van ons schijnbaar geordend universum ?… Kali, de goddelijke Moeder van het universum en het kosmische spel, is de manifestatie van de twee aspecten, krachten van de schepping, de duistere krachten zoals zinnelijke verlangens, kwade hartstochten, hebzucht, wellust enz…, verantwoordelijk voor de menselijke cyclus van geboorte en dood van de mens, en de hogere krachten van de schepping als spirituele deugden, de hogere niveaus van bewustzijn Via dagelijkse meditatiebeoefening kwam Ramakrishna telkens in steeds diepere samadhi, in extase, trance, in gemeenschap met God, en beleefde herhaaldelijk visioenen in chavamukha, een verheven staat van geestelijke ervaring op de grens tussen absoluut en relatief bewustzijn. Samen met zijn talrijk wordende volgelingen, monastieke discipelen, beleefde de asceet Meester Sri Ramakrishna in het tempelpark Dakshineswar, via muziek, dans en meditatie, talrijke momenten van geestelijke vreugde. Een van zijn trouwste volgelingen was de later bekende Swami Vivekananda, (1863-1902 ) ook een meedogenloos godszoeker die de Ramakrishnageest als grondtoon gebruikte en deze in de westerse wereld verspreidde, het essentieel onpersoonlijk karakter van de Hindoereligie. (cfr “ Swami Vivekananda “ – Nieuws-brief – okt. 2000. ). Sri Ramakrishna wiens naam in geheel India gemeengoed werd en hier bekendheid verwierf via boeken van Swami Vivekananda, behoort nu tot de rij van religieuze profeten als Krishna, Boeddha en Christus. Zijn gedachtegoed en ego, gezuiverd door geestelijke oefeningen, werd instrument ter openbaring van bovenzintuiglijke waarheden en eveneens de dwingende kracht om de rusteloze geest, ziekte van elk tijdperk, tot vrede te brengen, het ongedisciplineerde ego door beheersing te verlossen van gehechtheid en hebzucht. Zo wordt zijn leven een demonstratie van de triomf van geest over materie, wat een universele aantrekkingskracht heeft. Ramakrishna schommelde heen en weer over de scheidingslijn van extatische liefde voor de Goddelijke Moeder en het sereen opgaan in de oceaan van absolute Eenheid, een overbrugging van de kloof tussen immanentie en transcendente aspecten van de werkelijkheid. Bij hem groeide de overtuiging dat de goden van de verschillende godsdiensten slechts even zovele manifestaties zijn van het Absolute op het relatieve vlak, en dat de uiteindelijke Realiteit nooit menselijk onder woorden kan worden gebracht … de verschillende goden leiden naar éénzelfde doel in de oceaan van het Absolute! Zo werd hij een adept die met autoriteit kon spreken met betrekking tot ideeën en idealen van de verschillende wereldgodsdiensten … iedereen zoekt dezelfde werkelijkheid met verschillende namen. Alles is Geest, het verschil is er alleen een van vorm. Zo ontstond via Ramakrishna’s discipel Vivekananda het nu alomgekende “Ramakrishna Mission Institute“, waar onthechte dienstbaarheid vanuit Hindoe inspiratie wordt beoefend; vooral sociaal en educatief werk. Met hun hoofdkwartier in Calcutta, beheren zij scholen op alle niveaus voor jongens en meisjes, weeshuizen, ziekenhuizen, bibliotheken, uitgeverijen. Ook vindt men centra in meerdere westerse landen tot in Zuid-Amerika, allen gebaseerd op het grote voorbeeld van Sri Ramakrishna, welke de disciplines van vele godsdiensten in praktijk brengen, … langs alle wegen tot de ene Werkelijkheid, de aanwezigheid van het Goddelijke in ieder schepsel met als enig doel, deze goddelijke natuur te manifesteren, doel van elk menselijk leven. Dus, een universele filosofie welke iedereen in diepe mededogen vrij laat, om langs eigen weg tot bevrijding te komen. De mens moet niet ver zoeken om de essentie te vinden … zij is in hem aanwezig! Bibliografie : Ramakrishna – Gesprekken opgetekend door M - Garant Apeldoorn – 1987 Sri Ramakrishna – The great master – Vol. I and II, by Swami Saradananda Mylapore, Chennai – 1952 – 1978 Ramakrishna - Prophet of New India - 1948 The Gospel of Sri Ramakrishna - Aspecten van het Hindoe religieuze denken - 1942 Sri Ramakrishna – Mens en boodschap - Diana, I. de en Hulskramer, G. Ankh – Hermes Deventer 1973 Hindoeïsme - goden, goeroes en gezangen - Winand Callewaert, Davidsfonds – Leuven - 1994+