Voettocht van Mollem naar Santiago de Compostela
Verschenen in Klakson, het huis-aan-huis magazine.
Kezeweide Mollem viert zijn Santiagoganger.
Alles moest in het grootste geheim gebeuren,
want Dirk Heyvaert (onze figuur van deze week)
is niet direct het type dat valt voor huldigingen en feesten.
Meer zelfs, moest het gebeuren voortijdig uitgelekt zijn,
Dirk was er zo snel en zo ver mogelijk vanonder gemuisd.
En toch is het gelukt want op zaterdag 25 september ll. kwamen
collega's, vrienden en de naaste buren van Dirk samen om hem te vieren
naar aanleiding van zijn prestatie.
Terwijl Dirk door enkele van zijn oud-collega's van huis werd weggelokt
(zogezegd voor een etentje)
verzamelden alle genodigden in de winkel van Theo Vaeremans,
winkel die voor de gelegenheid was omgetoverd tot een heuse feestzaal.
Na een belletje van organisator Frans Van den Broeck wisten die collega's
dat alles en iedereen klaar was, knoopten ze Dirk een blinddoek om en
reden ze met hem naar de plaats van afspraak.
Het werd dan ook een immense verrassing voor het feestvarken van dienst.
Maar zoals gezegd, moest Dirk zich kunnen omdraaien en vluchten,
hij zou het stante pede gedaan hebben.
Gelukkig voor hem en voor ons deed hij dit niet en kon het verloop
van de avond gewoon verder gaan.
Dokter Johan Franckx, vriend en trainingsmaat, had de eer om de avond
te openen en liet niet na de prestatie van Dirk te loven.
Het is inderdaad niet niks, 85 dagen stappen, 2188 km ver.
Ook het gemeentebestuur, met name Rik De Baerdemaeker, had er
aan gehouden present te zijn en met een goei fles champagne en een welverdiend
diploma drukte ook Rik zijn appreciatie voor deze prestatie uit.
Tijdens deze redevoeringen haalden enkele buren in het geniep hun
boormachine boven en bevestigden ondertussen aan de gevel van Dirks woning
een schitterende
[herdenkingsplaat]
van de hand van Thessa Van den Bremt.
Deze kunstenares, die in Mollem (Pastoor De Munterstraat 13) woont
en er aan gehouden had om persoonlijk aanwezig te zijn, had de drie
symbolen van de pelgrimstocht, de staf, de schelp en de kruik,
mooi verwerkt in een unieke beeltenis.
Dirk mag dan ook terecht trots zijn dat deze plaat vanaf dan
zijn woning siert.
De feestavond werd verder gezet met een heus Breughelbuffet waar
eenieder zijn steentje (lees : pensen bakken, ballekes maken,
appelmoes bereiden, taarten gebakken....)
had toe bijgedragen en afgesloten met een optreden van
accordeonist Ludwig Cassiman, eveneens uit Mollem.
Zingen, dansen, lachen en bijpraten.
Kortom, een feest zoals een burenfeest dient te zijn.
Het was dan ook al een goed stuk in de morgen toen de laatste
genodigden de gelegenheidsfeestzaal verlieten en naar huis toe keerden.
Ik kan daar alleen nog het volgende aan toevoegen : "Dirk alleen voor zo
een feest zou je de tocht nog eens moeten overdoen".
Guido Vanden Driessche.
[Top]
[Overzicht]