Buiten het gefluit van "susken wiet" hoor ik hier veel ongekende deuntjes. Volgens het infobord zijn er dan ook reeds een 100tal soorten vogels geregistreerd. Bij het verlaten van het bos zie ik een bord met erop geschreven "Wallonie Terre d'Accueil", (het is te hopen). De eerste ontmoeting op Waalse bodem is met een hond van het ras Stradié, hij zal die Vlaming hier toch niet bijten zeker ! Wat verder bemerk ik terug de rood-witte markering van de GR12, richting Braine-le-Château. Daar aangekomen aan een brugje zijn er aanduidingen zowel naar links als naar rechts. Er is dus waarschijnlijk een alternatieve route, dus tijd om mijn kompas boven te halen en de pijl naar het zuiden te volgen. Donkere wolken stapelen zich op. In de weilanden op weg naar Ittre word ik getrakteerd op een eerste regenbui. Het is middag als ik het kanaal Brussel-Charleroi oversteek in Ronquières en het terug begint te regenen. Een bank onder een afdak van een bushokje brengt redding. Ik verlaat hier de GR en zet koers naar Braine-le-Comte, provincie Henegouwen.