VRUCHTEN PLUKKEN
Je leest mijn ziel als ik mijn vele boeken,
begrijpt me duizend keren beter dan mezelf,
je bent me meer dan alles, groter dan de helft
in mij geworden,…ik moet mijn zinnen zoeken
in armoede van woorden, je kijkt me aan
in stille ogenblikken als reddend eiland
in mijn wilde zee, je bent de sterke hand
en vlakt de toppen van de storm in m'n bestaan.
Mijn schaamte weggelachen spreekt je lichaam klanken,
in mijn oren zingt het bloed mijn angsten stuk,
in jou verdronken proef ik druiven aan je ranken.
Je evenbeeld geboren zie ik naakte vruchten groeien,
hartenwensen uitgekomen in het wulpse bloeien,
dag na dag gerijpt en klaargekomen voor de pluk.
31/01/02