HET OUDE ECHTPAAR
Het oude echtpaar in het park op de bank,
warme sokken, dikke jas en dicht bij elkaar,
zijn linkerhand in haar rechter, een gebaar
van onsterfelijke tederheid en eeuwige dank.
Ze kijken beiden om zich heen, naar bomen
die in herfstboeket hun bladeren verliezen,
hun warme adem kleurt de lucht, het vriezen
en een strenge winter is gekomen.
Stram van jaren gaat hij moeizaam staan
en helpt daarna zijn kleine vrouw, ze lacht
hem toe en zegt met diepe zucht heel zacht:
laten we nog een klein eindje verder gaan!
04/12/01