ANGST
In een donker hoekje ergens achter in mijn hoofd
verdoken, ligt het met geduld der engelen te wachten
en leest nu zonder schroom of schaamte mijn gedachten
uit de bodem van mijn ziel ontworteld en beroofd.
Door het beest in mij belaagd, in allerijl vertrokken
verstard mijn geest, omgeven door gevorkte tongen
wordt mijn weerstand onherroepelijk met gif doordrongen
en gestrand in ondiep water is de eenzaamheid voltrokken.
Verankerd in een schelp droom ik voor mezelf, een lied
van overdreven zorgzaamheid en ziekelijke wanhoop
zingend, een nabije toekomst zonder kleur of hoop
en zie ik door mijn angst te leven, mijn eigen leven niet
03/12/01