Wassen is niet erg, drogen nog minder

Eerste van twee rustdagen bij Fabien en Hélène. Gisteren draaide de wasmachine, maar door de vochtige herfstlucht drogen mijn kleren slechts zeer langzaam. Zelfs in de schuur waar het erg tocht. Een excuus te meer voor deze rustdagen. Ik vind het niet eens erg.

Integendeel zelfs, want per auto bezoeken we het mooie dorpje Aubeterre. De naam komt van het Latijn Alba Terra, wat zoveel betekent als Witte Aarde. Heel mooi hoe die huizen tegen een krijtheuvel liggen aangeland. In die heuvel, net onder het kasteel dat hem bekroont, werden in verscheidene stadia enkele grote ruimten uitgegraven. Sommigen ervan stortten een paar eeuwen terug in, maar de grootste zaal, twintig meter hoog, met een galerij helemaal bovenaan, loont de moeite! Het betreft een vroegere ondergrondse kerk, vergelijkbaar met die van het wereldvermaarde wijndorp Saint-Emilion, op slechts enkele tientallen kilometers hiervandaan.

De inwoners van Aubeterre spreken perfect, accentloos Engels. Ik verbaas me over de vaardigheid waarmee zij de Franse tongval weten te verbergen, totdat Fabien me uitlegt dat nogal wat Engelsen hier de laatste jaren een huis kopen en op die wijze het dorpje nieuw leven inblazen.