Zowat 15 jaar geleden vond ik in een kruidenkwekerij het plantje ‘crosne’ of Japanse andoorn (stachys affinis).  Dit plantje produceert eigenaardig uitziende knolletjes, die perfect eetbaar zijn, en het is nog eens zeer gemakkelijk te kweken ook!  Dit heeft mij op weg gezet om minder bekende eetbare gewassen te ontdekken, soms was de zoektocht eenvoudig, soms kostte het mij jaren om een bepaald iets te vinden.  Nu wil ik enige van mijn ervaringen delen en hopelijk de diversiteit van sommige tuinen en onze voeding verhogen.

Alles wordt hier in een kleine moestuin gekweekt, biologisch telen is een soort van tweede natuur voor mij.  Dat houdt ook in dat ik in mijn tuin geen olieverslindende zware machines gebruik, dit is voor mij niet biologisch...Het klopt ergens niet dat we de grondstoffen van de aarde (in dit geval olie) ergens anders uitputten om hier  ‘biologisch’ bezig te zijn, dit heb ik altijd moeilijk kunnen begrijpen.  Er bestaan uitstekende handmaterialen, en als men goed rondkijkt, vindt men hier of daar nog wel een stevig paard dat geschikt is om enige zwaardere landbouwwerktuigen te trekken (vooral voor grotere oppervlakten).

De site is vooral Engelstalig,  vooral omdat ik denk dat de interesse in het Nederlandse taalgebied voor diverse eetbare gewassen nogal beperkt is, en vele mensen die hier wonen spreken wel één of twee woorden Engels. Als er veel vraag zou zijn, overweeg ik om een Nederlandstalige site te maken, voorlopig hou ik het bij de Engelse versie.  Deze versie is ook nog een soort ‘basisversie’, de site zal regelmatig aangepast worden; veel meer info zal verschijnen, zowel over de reeds besproken planten als over planten die nog niet besproken zijn.

Sommige van de besproken planten zijn behoorlijk ‘nieuw’ voor de Lage Landen (ik denk aan yacon, oca, apios, hog peanut en vele andere), andere waren vroeger in cultuur maar zijn een beetje in de vergeethoek geraakt, onterecht in mijn ogen.  Ik denk hierbij aan aardaker (lathyrus tuberosus), zuringsoorten, paardebloemen, rammenas en nog vele andere.... Deze planten weer zelf kweken betekent dat we weggaan van ons te beperkt voedingspalet, bestaande uit slechts een veertigtal soorten uit een tiental families ...

Op enkele uitzonderingen na is geen enkele plant hier afkomstig van hybride zaden.  De uitzonderingen zijn planten die ik zelf kruis en opkweek om er uiteindelijk weer een niet-hybride van te selecteren (zo heb ik met enkele vrienden uit Groot-Brittannië een project om de oogst van ocas te vervroegen, dit gebeurt eerst via hybride zaden).  Niet-hybride planten kunnen even smaakvol en vitaal zijn als hybride (wat de zaadfirma’s ook beweren), en het voordeel is dat men zijn eigen zaden kan kweken en gebruiken!

Later wil ik ook uitweiden over de invloed van de natuur op de moestuin, de belangrijkheid van de insecten, bodemleven, vogels, ... Maar dat zal nog eventjes duren ...